Άρθρο του Δημήτρη Βάρου*
Εδώ και τρεις χιλιετίες οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να γίνουν Έλληνες. Ξεκίνησαν αντιγράφοντας από τους προγόνους μας, που έφτιαχναν αποικίες στα μέρη τους, τη γλώσσα, τις συμπεριφορές, τις συνήθειες, τις καλλιέργειες, την αρχιτεκτονική, το εμπόριο, την οργάνωση πόλεων και στρατού…
Κατά την Αναγέννηση μπήκαν βαθύτερα στο θέμα. Απορρόφησαν γνώση από την κλασσική αρχαιότητα, ανακάλυψαν τις επιστήμες, τις καλές τέχνες, τις ιδέες και τις έννοιες πίσω από τις λέξεις, τον πολιτισμό γενικότερα.
Βγήκαν από τους Σκοτεινούς Αιώνες και συνεχίζουν ακάθεκτοι να ονομάζουν τα πολλά bytes giga (γίγαντες) και τα ακόμα περισσότερα tera (τέρατα). Να μαθαίνουν πως φτιάχνεται το τζατζίκι και πως ο καφές μπορεί να πίνεται και παγωμένος.
Σήμερα, κατά την άποψη σοβαρών πολιτικών, αξιοσέβαστων διανοουμένων και πολυμαθών δημοσιογράφων, οι Έλληνες είναι αυτοί που οφείλουν να γίνουν Ευρωπαίοι. Όχι αντιγράφοντάς τους σε ευτελή ζητήματα, όπως το υψηλό επίπεδο μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών, ή το χαμηλό επίπεδο φόρων, εισφορών και τιμών αλλά σε θεμελιώδεις συμπεριφορές, οι οποίες εγγυώνται την υγεία και τη διαιώνιση του πολιτικού μας συστήματος.
Παραδείγματος χάριν ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε την οργή μας.
Αυτά αποδεικνύουν πως σφάλλουν οι οπαδοί των θεωριών συνομωσίας όταν λένε πως αεροπλάνα ξένων δυνάμεων μας ψέκασαν με υγρά που μας έκαναν άβουλους. Έκτος κι αν όντως μας ψέκασαν, αλλά η δόση δεν ήταν αρκετή.
Γιατί βανδαλίζουμε την Αθήνα έτσι και μας γίνει μια περικοπή αποδοχών επειδή οι μηχανισμοί της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής, της μίζας, των off-shore εταιριών, των εργολάβων της υγείας, των στρατιωτικών εξοπλισμών, των πληροφοριακών συστημάτων, του τζόγου με τα δομημένα ομόλογα και των επιδοτήσεων που έγιναν πισίνες, έφεραν τη χώρα στο χείλος της χρεωκοπίας.
Από τότε που ο Κιούμπρικ έθεσε το ερώτημα αν ο άνθρωπος θα πρέπει να συμπεριφέρεται ως άνθρωπος ή σαν «Κουρδιστό Πορτοκάλι», ο πολιτισμένος κόσμος έχει αποφασίσει πως για να δικαιώνεται η σύγχρονη δημοκρατία αλλά και να μην κινδυνεύει ταυτόχρονα, ο άνθρωπος πρέπει να συμπεριφέρεται ως άνθρωπος στον ιδιωτικό του χώρου και ως κουρδιστό πορτοκάλι δημοσίως.
Αυτό σημαίνει ότι στο σπίτι του μπορεί ελεύθερα ο καθένας να γρονθοκοπεί το μαξιλάρι του, οραματιζόμενος ότι είναι ο υπουργός οικονομικών, δημοσίως όμως οφείλει να εκφράζει το θυμό του με ασφαλή τρόπο.
Παραδείγματος χάριν μπορεί κάθε θιγόμενη τάξη να παρατάσσεται μπροστά στη Βουλή και να δίνει μια παράσταση «Χάκα», όπως οι All Blacks της Νέας Ζηλανδίας πριν από κάθε αγώνα ράγκμπι. Με τα μάτια τους έτοιμα να πεταχτούν από τις κόγχες τους, τις γλώσσες τους να στριφογυρίζουν σαν σαύρες και τα χέρια τους να δίνουν χαστούκια στους μηρούς, να δείχνουν έτοιμοι να εκραγούν. Μετά να διαλύονται ήσυχα.Αυτό και τους πολιτικούς θα συνετίσει και τον τουρισμό μας θα αναπτύξει.
________________________________________________________________________________
* Ο Δημήτρης Βάρος είναι ποιητής, δημοσιογράφος και φωτογράφος. Γεννήθηκε στηη Χίο. Σπούδασε δημοσιογραφία στοο Λονδίνο και διετέλεσε διευθυντής σύνταξης και διευθυντής στις εφημερίδες Χιακός Λαός, Ακρόπολις, Έθνος, Πρώτη, Έθνος της Κυριακής, Τύπος της Κυριακής και σε πολλά οικονομικά, πολιτικά και τεχνικά περιοδικά όπως Ελληνική Ναυτιλιακή, Χρόνος, Κεφάλαιο, Logistics & Management, Car & Truck, Ecotec, Εργοταξιακά Θέματα κ.ά.Εξέδωσε τα βιβλία Φρύνη, Θηρασία, Ανδρομέδα, Ω ξειν, We are Geeks, Panting with a camera κ.α.
Περισσότερα: http://www.varos.gr/indexgr.htm
Διαβάστε σχετικά:_________________________________________________________
http://paliakokkinia.blogspot.com/2010/05/blog-post.html
Ο δρόμος προς τη δόξα - Άρθρο του Δημήτρη Βάρου
http://paliakokkinia.blogspot.com/2010/05/blog-post_1869.html
Άκρως εμπιστευτικό (κι απόρρητο) - Άρθρο του Δημήτρη Βάρου
