Ήταν μία από τις μεγαλύτερες μορφές του σύγχρονου Πειραιά που άφησε έργο με την πολιτική δράση του και τη θητεία του στην αυτοδιοίκηση
Ο Γιάννης Παπασπύρου ήταν ένας ακούραστος εργάτης που αγάπησε την πόλη του και συνέχισε την παράδοση των δημάρχων που άφησαν έργο ακόμα και με προσωπικές δαπάνες. Πολλοί είναι οι Πειραιώτες που τον θυμούνται να επιθεωρεί αυτοπροσώπως και χωρίς προειδοποίηση την πορεία μεγάλων έργων που έγιναν στην πόλη στη διάρκεια της δημαρχιακής θητείας του, από το 1982 έως το 1986.
Άνθρωπος απλός, σεμνός και πραγματικός δημοκράτης δεν δίσταζε να δει τους δημότες πρόσωπο με πρόσωπο, να συνομιλήσει μαζί τους και να καταγράψει κάθε άποψή τους (ασχέτως του πολιτικού χώρου που υποστήριζαν).
Τον θυμούνται να κατεβαίνει στον κεντρικό λιμένα του Πειραιά και να συνομιλεί με επιβάτες για να κάνει παρεμβάσεις προς τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς για τη βελτίωση των υποδομών της ακτοπλοΐας και των πορθμείων. Πήγαινε στις αφετηρίες των λεωφορείων στην πλατεία Καραϊσκάκη και στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως ζητώντας παρεμβάσεις από την ΕΑΣ και φυσικά, έκανε τη μεγάλη τομή να ιδρύσει, να επανδρώσει και να δώσει πνοή στο θεσμό των Δημοτικών Διαμερισμάτων του Πειραιά.
Ειδικότερα για την Παλιά Κοκκινιά, ο Γιάννης Παπασπύρου προώθησε μια σειρά από έργα ανάπλασης και ανάπτυξης, όσο κανείς άλλος. Πολλές φορές με τον τότε στενό συνεργάτη του και κατοπινό στέλεχος του Δήμου Πειραιά, τον παλιοκοκκινιώτη πολιτικό μηχανικό κ. Γ. Μανιατάκη, επισκέπτονταν την περιοχή και σχεδίαζαν το μέλλον της.
Επιγραμματικά, η Παλιά Κοκκινιά οφείλει στον Γιάννη Παπασπύρου:
- Την απομάκρυνση του αμαξοστασίου απορριμματοφόρων από το οικόπεδο στο τέλος της οδού Αργυροκάστρου, πίσω από την εργατικές πολυκατοικίες. Εκεί έχει δημιουργηθεί ένα σύγχρονο πάρκο και το παράρτημα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πειραιά, το οποίο σήμερα υπολειτουργεί.
- Τη διάνοιξη της λεωφόρου Θηβών με συνεχή αιτήματα και πιέσεις προς το τότε υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων. Υπήρχε προοπτική να δημιουργηθεί τότε ο βόρειος εμπορικός άξονας του Πειραιά όπου θα δημιουργούνταν χώροι γραφείων, καταστημάτων και χώρων διασκέδασης.
- Την αγορά του οικοπέδου και τη δημιουργία πλατείας επί των οδών Αγίων Αναργύρων και Νισύρου από την ενορία της Θείας Μεταμορφώσεως. Ταυτοχρόνως, προχώρησε η πεζοδρόμηση του τμήματος της οδού Κω από την Αγίων Αναργύρων μέχρι την Αγρινίου, αναπλάστηκε η παλιά εσωτερική πλατεία των προσφυγικών στο ίδιο σημείο και δημιουργήθηκαν πρασιές μπροστά στην είσοδο των Γυμνασίων της Παλιάς Κοκκινιάς.
- Την ανάπλαση και την πλακόστρωση (με πέτρες Καρύστου) της πλατείας Μεταμορφώσεως επί των οδών Θηβών, Αγίων Αναργύρων και Αγρινίου ως αντισταθμιστικό όφελος του Δήμου προς την ενορία από την οποία αγοράστηκε το παραπάνω οικόπεδο. Μάλιστα όταν είχε κατεβεί ο Παπασπύρου να δει την πλατεία, μια άλλη εμβληματική μορφή για την περιοχή μας, ο παπα-Αναστάσης Κάτσαρης είχε ζητήσει τη βοήθεια του τότε δημάρχου Πειραιά για την αναπαλαίωση και την αποκατάσταση των ζημιών του ιστορικού ναού της Θείας Μεταμορφώσεως που είχαν προκληθεί από τον σεισμό του 1981.
- Την απαλλοτρίωση εγκαταλελειμμένων κτισμάτων επί της οδού Κορυτσάς και την κατεδάφισή τους, όπου δημιουργήθηκαν κηπάρια και ασφαλτοστρώθηκε η οδός.
- Την έναρξη διαδικασιών απαλλοτρίωσης του παλαιού μαρμαράδικου «του Κούκου» στη συμβολή των οδών Κωπαΐδος και Κορυτσάς.
- Την ασφαλτόστρωση όλων των οδών στην Παλιά Κοκκινιά, τον Καραβά και τη Λεύκα με σχεδιασμό και πόρους του Δήμου Πειραιά.
- Την έναρξη συζητήσεων με τους ιδιοκτήτες του παλαιού νοσοκομείου Σαπόρτα για τη δημιουργία πρότυπου αθλητικού κέντρου για ολόκληρο τον Πειραιά, κάτι το οποίο διεγράφη από την ατζέντα του δήμου επί Αγραπίδη και οικοδομήθηκε (εν μέσω Ολυμπιακών Αγώνων και πολλών ερωτηματικών σχετικώς με τη νομιμότητα των αδειών) το πολεοδομικό έκτρωμα «Οικόπολις».
- Την αγορά και μετατροπή σε πάρκο για το Δ' και το Ε' Δημοτικό Διαμέρισμα του παλαιού εργοστασίου κεραμοποιίας Δηλαβέρη μεταξύ Καραβά και Λεύκας στην Παλιά Κοκκινιά. Το παλαιό διοικητικό κτήριο χαρακτηρίσθηκε τότε διατηρητέο, εντάχθηκε στο λεγόμενο νόμο Μερκούρη και επισκευάστηκε. Σήμερα, είναι πάλι εγκαταλελειμμένο αφού οι εργαζόμενοι στη ΔΗΡΑΠ δεν θέλουν να μεταφερθεί εκεί το δημοτικό ραδιόφωνο ενώ ορδές βανδάλων καταστρέφουν ό,τι είχε φτιαχτεί.
Κανείς άλλος όσο ο Γιάννης Παπασπύρου δεν προχώρησε σε μια τετραετία τόσα έργα όχι μόνο στο κέντρο του Πειραιά, αλλά και στα πέντε δημοτικά διαμερίσματα. Άλλωστε όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο «μπάρμπα – Γιάννης» θα πρωταγωνιστεί στη συνείδηση των Πειραιωτών. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι ήταν ερωτευμένος με την πόλη του και δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Έμενε κοντά στο Χατζηκυριάκειο και πολλές φορές έβγαινε σεμνά και αθόρυβα στους δρόμους της γειτονιάς, μιλούσε με τους πολίτες και έκανε φιλικές υποδείξεις για να γίνει ακόμα καλύτερη η πόλη μας.
Το βιογραφικό
Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1922, ήταν οικονομολόγος και πολιτικός και διετέλεσε δήμαρχος Πειραιώς κατά την περίοδο, 1982 - 1986. Στην αρχή, ο Γ. Παπασπύρου συμμετείχε στο αντιδικτατορικό μαθητικό κίνημα κατά της 4ης Αυγούστου.
Στην Κατοχή, ανέλαβε Πρόεδρος της «Πανσπουδαστικής Αθηνών» και για τη δράση του διώχτηκε. Το 1959 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος και το 1964 εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής, με την Ενωση Κέντρου. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, συνελήφθη δύο φορές, το 1967 και 1968, και εκτοπίστηκε στη Φολέγανδρο, στη Τήλο, καθώς και στο στρατόπεδο Μακρακώμης. Οργανώθηκε και ανέλαβε μέλος της διοικούσης επιτροπής του ΠΑΚ στη Ελλάδα.
Μετά τη μεταπολίτευση, ο Γ. Παπασπύρου υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ. Το 1974 εκλέχθηκε βουλευτής Α’ Περιφέρειας Πειραιώς με το ΠΑΣΟΚ, του οποίου (κατά τη δεύτερη βουλευτική επανεκλογή του, το 1977) εκλέχθηκε και μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου. Στις δημοτικές εκλογές του 1982 αναδείχθηκε δήμαρχος του Πειραιά.
Μία από τις τελεταίες δημόσιες εμφανίσεις του έκανε ο Γιάννης Παπασπύρου με τη σύζυγό του στην εκδήλωση μνήμης για τα 13 χρόνια από το θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου που πραγματοποιήθηκε πέρυσι στο Βεάκειο. Σε συζήτηση που είχαμε μαζί του, ο Παπασπύρου είχε εκφράσει τους φόβους του για την αγκύλωση που εμφανίζει η πολιτική ηγεσία έναντι των αιτημάτων που εκφράζουν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. «Χρειάζεται αγώνας, συνεχής αγώνας, δημοκρατικός αγώνας για να μη χαθούν οι καταχτήσεις δεκαετιών» είχε επισημάνει στον υποφαινόμενο.
Ο κ. Φασούλας
Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Παναγιώτης Φασούλας, έκανε την ακόλουθη δήλωση για το θάνατο του Γιάννη Παπασπύρου:
«Ο Πειραιάς, η δημοκρατική παράταξη έχασαν έναν πολιτικό που ήταν πάντα παρών και μπροστάρης στους αγώνες του λαού μας, για κοινωνική δικαιοσύνη, ανεξαρτησία, δημοκρατία. Τόσο ως βουλευτής, αλλά και ως Δήμαρχος του Πειραιά έδωσε πολλά και στήριξε με τις πολιτικές του τον Άνθρωπο και ιδιαίτερα τον αδύναμο συμπολίτη. Αγαπήθηκε από τους Πειραιώτες ανεξάρτητα από την πολιτική τους αφετηρία και τοποθέτηση.
Ο Γιάννης Παπασπύρου, υπήρξε σε όλη του την πορεία ενεργός και μαχητικός πολίτης και η προσφορά του στον τόπο και στον Πειραιά, ήταν ξεχωριστή. Σε καιρούς όπως οι σημερινοί, η πολιτική συμπεριφορά, το ήθος του και η προσφορά του αποτελούν μοναδικό παράδειγμα.
Η θλίψη μου είναι μεγάλη για την απώλεια ενός πραγματικού φίλου, ενός ανθρώπου που περνά στην ιστορία έχοντας αφήσει βαθιά τα χνάρια του. Στους δικούς του εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια».
Η κηδεία θα τελεστεί το απόγευμα της Τετάρτης 7 Ιουλίου, στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς.
Καλό ταξίδι μπάρμπα - Γιάννη!
