.jpg)
Ο π. Μαρίνος με τα δικά μου μάτια
Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός;
Πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια και οι στιγμές.
Να σαν τώρα μου φαίνεται ότι θα πάω στο Πνευματικό της Ευαγγελίστριας, θα ανοίξω την πόρτα και θα ακουστεί μια βροντερή φωνή να μου λέει, "Που είσαι ρε Άννα, σε χάσαμε".
Δεν θα ξεχάσω με τι χαρά ερχόταν στον Πνευματικό κάθε απόγευμα αφού έκανε τον καθιερωμένο εσπερινό, του είχε έτοιμο το καφεδάκι του η κα Κατερίνα και καθόταν πάντα στο δεύτερο γραφείο και μας μιλούσε με τις ώρες. Έμαθα τόσα πράγματα, που ποτέ δεν πίστευα ότι θα μάθω.
Ο π. Μαρίνος ήταν πάντα ένας επιβλητικός ιερέας, πάντα πρόσεχες να είσαι στην εντέλεια όταν θα τον συναντήσεις έστω και για ένα λεπτό.
Ο "δικός μου" π. Μαρίνος όπως τον έζησα ήταν ένας άνθρωπος με χιούμορ, αισιόδοξος, ανοιχτοχέρης, με το καλαμπούρι του, μια ευγένεια που δεν είχα ξανά συναντήσει σε κανέναν άλλον ιερέα.
Η Ευαγγελίστρια για να είναι αυτή που είναι σήμερα, οφείλεται πρώτα στον πατέρα Μαρίνο και μετά στον τότε Δεσπότη Καλλίνικο. Θυμάμαι όταν άκουσα για πρώτη φορά ότι το λυόμενο σπίτι δίπλα στο ναό ήταν κοτέτσι, έμεινα και δεν το πίστευα. Το Πνευματικό κέντρο δημιουργήθηκε υπό την επίβλεψη του, αφού έπρεπε πρώτα να αντιμετωπίσει τους γείτονες οι οποίοι προκάλεσαν πρόβλημα, διότι θεωρούσαν ότι θα τους έκοβαν τη θέα και τον ήλιο. Τα κατάφερε και εκεί.
Δεν θα ξεχάσω τελευταίο επίτευγμα του, που το προσπαθούσε χρόνια αλλά στο τέλος υλοποιήθηκε ήταν η πεζοδρόμηση της Αγίας Όλγας, ήμουν μπροστά όταν ήρθε η εγκύκλιος, πόσο ευτυχισμένος ήταν.
Μπορώ να σας μιλάω ώρες για αυτόν τον άνθρωπο, ήταν είναι και θα είναι στην καρδιά μου.
Το τελειωτικό χτύπημα μου το έδωσε στις 20 Ιουνίου του 2009, όταν πήγα με χαρά να αναγγείλω ότι ο αδερφός μου πέτυχε στις εξετάσεις και πέρασε στο Πολυτεχνείο. Μου λέει αμέσως " δώσε μου το κινητό του πατέρα σου να τον συγχαρώ", τον πήρε αμέσως τηλέφωνο και του λέει χαρακτηριστικά " συγχαρητήρια για τους θησαυρούς που έχεις" και χωρίς να το θέλω με πήραν τα κλάματα. Αυτός ήταν ο π. Μαρίνος.
Λίγα λόγια για την προσωπική του ζωή
Ο αείμνηστος π. Μαρίνος, κατά σάρκα πατέρας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνατίου και του Προϊσταμένου του Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς π. Γεωργίου, εκοιμήθη εν Κυρίω σε ηλικία 79 ετών, ευρισκόμενος στο νησί της Αίγινας, εξαιτίας καρδιακής ανακοπής, την Τρίτη 18 Αυγούστου 2009.
Ο αοίδιμος και αξιοσέβαστος π Μαρίνος εχειροτονήθη διάκονος στις 18 Μαΐου του 1958 στον Ιερό Ναό Αγ. Παντελεήμονος.
Λειτούργησε στη ζωή του, όπως ακριβώς και στην οικογένεια του. Απλός, προσηνής, εγκάρδιος, ακάματος, ειλικρινής και ενθουσιώδης. Σαγήνευε τους πάντες στη σαγήνη του Χριστού.
Μας λείπεις παππούλη
Θα σε αγαπάμε και θα σε μνημονεύουμε ΠΑΝΤΑ.
