- Τεχνητή πολιτική κρίση με «χαλκεία» μεθοδεύουν γνωστά κέντρα κατηγορώντας τη Ν.Δ. για το χρέος και τις προσλήψεις στο Δημόσιο
- Στελέχη της κυβέρνησης Καραμανλή αποκαλύπτουν την αλήθεια
Θεατές στο «θέατρο του παραλόγου» χωρίς κρίση και νοημοσύνη θέλουν την κοινή γνώμη ορισμένοι επαγγελματίες της εικονικής πραγματικότητας και του ψεύδους πίσω από τη δημιουργική λογιστική.
Αφορμή αποτελεί το σημερινό δημοσίευμα εφημερίδας που κάνει λόγο περί «οργίου 2004 – 2009» και ότι δήθεν η «νεοκαραμανλική πενταετία άνοιξε την πόρτα στα Μνημόνια».
Το κείμενο που βαφτίστηκε έρευνα και ρεπορτάζ, όπως σχολιάζουν χαρακτηριστικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, έχει σκοπό να παραπλανήσει την κοινή γνώμη αφού αποδίδει στην κυβέρνηση του κ. Κώστα Καραμανλή την ευθύνη για την κρίση χρέους που έπληξε την εθνική οικονομία. Μάλιστα, οι εμπνευστές αυτής της μεθοδευμένης ψυχολογικής επιχείρησης επιχειρούν να αποδώσουν ευθύνες στον πρώην πρωθυπουργό, στους υπουργούς Οικονομικών κ.κ. Γιώργο Αλογοσκούφη και Γιάννη Παπαθανασίου, αλλά και στον τότε υπουργό Εσωτερικών κ. Προκόπη Παυλόπουλο, τον οποίο εμφανίζει ως υπεύθυνο για εκατοντάδες χιλιάδες προσλήψεις!
Τις τελευταίες ημέρες όλο και περισσότεροι μιλούν για τα «πράσινα παπαγαλάκια» που θέλουν να πιέσουν με διάφορους τρόπους τον κ. Καραμανλή να μιλήσει, όπως λένε συνομιλητές του πρώην πρωθυπουργού. Κάποια φερέφωνα που φέρουν και «πιστοποίηση» από τα διαπλεκόμενα αφεντικά τους κάνουν ό,τι είναι δυνατόν να πείσουν την κοινή γνώμη με προπαγανδιστικά χαλκεία ότι θα σώσουν τη χώρα εκείνοι που την καταστρέφουν θίγοντας την εθνική ανεξαρτησία της, εκποιώντας τον δημόσιο πλούτο της και περιορίζοντας την κυριαρχία της. Τα πρόσωπα αυτά είναι γνωστά κι έχουν αλλάξει με ευκολία τις ετικέτες του «παπανδρεϊκού», του «εκσυγχρονιστή», του «κηπουρού» και του δήθεν «σοσιαλιστή», επισημαίνουν οι ίδιες πηγές.
Τα νούμερα και τα μεγέθη
Όπως εξηγούν στελέχη των κυβερνήσεων Καραμανλή, το ρεπορτάζ είναι ανακριβές αφού το μέγεθος του δημοσίου χρέους δεν αποτυπώνεται σε απόλυτα νούμερα, αλλά πάντοτε ως ποσοστό του ΑΕΠ. Ακόμη όμως και αν πάρει κανείς τα στοιχεία του ίδιου του ρεπορτάζ σε απόλυτους αριθμούς, το χρέος επί Ανδρέα Παπανδρέου υπερδεκαπλασιάστηκε (αύξηση 1050 %). Η αύξηση αυτή είναι πολύ μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη περίοδο μετά το 1974, όπως φαίνεται και στο ιδιαίτερο γράφημα που επισυνάπτουμε εδώ:
Εξηγούν μάλιστα ότι η αύξηση του χρέους επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας αναλύεται ως εξής:
- Στις 31 Δεκεμβρίου 2003 το χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης ανερχόταν στα 182 δισ. ευρώ ενώ στις 31 Δεκεμβρίου 2008 διαμορφώθηκε στα 262 δισ. ευρώ. Δηλαδή αυξήθηκε κατά 80 δισ. ευρώ.
Η ανάλυση των μεγεθών
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, τα ποσά κατανεμήθηκαν ως ακολούθως:
- 50 δισ. πήγαν για την πληρωμή τόκων, στο δημόσιο χρέος που κληρονόμησε η Νέα Δημοκρατία.
- 10 δισ. πήγαν για την πληρωμή αμυντικών εξοπλισμών που είχαν παραγγελθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και πληρώθηκαν επί ΝΔ.
- 2,5 δισ. πήγαν για χρέη Νοσοκομείων που βρήκε η ΝΔ από προηγούμενα χρόνια.
- 7 δισ. πήγαν για υποχρεώσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία που είχαν αναλάβει οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Δηλαδή από τα 80 δισ, τα 70 περίπου, πήγαν για την κάλυψη υποχρεώσεων που είχαν αναλάβει οι προηγούμενες κυβερνήσεις, του ΠΑΣΟΚ και ειδικά του κ. Κώστα Σημίτη.
Όπως επισημαίνουν, ακόμη κι αν συνυπολογίσουμε το 2009 (τη χρονιά που το Δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά πολύ, όπως συνέβη σε όλες τις χώρες, λόγω της διεθνούς κρίσης) η συνολική εικόνα δεν αλλάζει. Στο τέλος του 2009, το χρέος ήταν 298 δισ. ευρώ, δηλαδή αυξημένο κατά 116 δισ. ευρώ σε σχέση με το 2003.
Στο διάστημα 2003 – 2009 οι τόκοι που πληρώθηκαν ήταν 61 δισ. ευρώ, 20 δισ. ήταν οι δαπάνες για εξοπλισμούς, χρέη νοσοκομείων και ταμεία που αναλύσαμε παραπάνω.
Άλλα 5,2 δισ. καλύπτουν τις δαπάνες για την απόκτηση προνομιούχων μετοχών των τραπεζών και την αύξηση κεφαλαίου του ΤΕΜΠΜΕ, στο πλαίσιο των προγραμμάτων ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας και στήριξης του τραπεζικού συστήματος.
Μένουν άλλα υπόλοιπα 30 δισ. περίπου από το έλλειμμα του 2009, για το οποίο ευθύνεται το ΠΑΣΟΚ. Ακόμα δεν έχει εξακριβωθεί τι έκανε και κυρίως τι δεν έπραξε η κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου και ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου στο κρίσιμο τελευταίο τρίμηνο εκείνου του έτους.
Ένας μύθος που εξανεμίζεται αφορά στο δανεισμό της κυβέρνησης του κ. Κώστα Καραμανλή. Από το 2004 ως το 2009 δανείστηκε πρωτογενώς λιγότερο από 10 δισ. Πρόκειται για το μικρότερο ετήσιο ύψος πρωτογενούς δανεισμού τουλάχιστον από την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Προφανώς τα «παπαγαλάκια» στα πράσινα μπακαλοτέφτερά τους, δεν είχαν την αντίληψη να κάνουν αυτήν την επισήμανση, σχολιάζουν.
Τι συνέβη με τις προσλήψεις
Όσον αφορά στις προσλήψεις που έγιναν επί κυβερνήσεων Καραμανλή αλλά και τις αιτιάσεις εναντίον του κ. Παυλόπουλου, τα δεδομένα είναι ακλόνητα και τα δημοσιεύουμε αυτούσια.
Ως προς τους δημόσιους υπαλλήλους, υπό την ευρεία του όρου έννοια η οποία περιλαμβάνει και εκείνους που υπηρετούσαν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου :
Α.- Το 2004 υπηρετούσαν 472.332 υπάλληλοι, κατανεμόμενοι ως εξής :
1.
|
Κεντρική Υπηρεσία
|
354.695
|
2.
|
ΝΠΔΔ
|
44.910
|
3.
|
ΟΤΑ α΄και β΄βαθμού
|
72.727
|
Β.- Το 2009 υπηρετούσαν 530.589 υπάλληλοι ,κατανεμόμενοι ως εξής :
1.
|
Κεντρική Υπηρεσία
|
397.897
|
2.
|
ΝΠΔΔ
|
48.634
|
3.
|
ΟΤΑ α΄και β΄βαθμού
|
84.058
|
Γ.- Άρα η διαφορά μεταξύ 2004 και 2009 είναι 58.257περισσότεροι υπάλληλοι.
Συνομιλητές του πρώην πρωθυπουργού μάλιστα κάνουν τρεις σημαντικές επισημάνσεις:
1. Απ’ αυτούς οι 33.500 δεν προσλήφθηκαν πρωτογενώς αλλά προέρχονται από εκείνους των οποίων οι ιδιωτικού δικαίου συμβάσεις μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου, κατ’ εφαρμογή του Π.Δ. 164/2004. Επισημαίνεται ότι η μετατροπή αυτή έγινε υποχρεωτικώς – και με διαδικασία ΑΣΕΠ, μολονότι τούτο δεν ήταν επιβεβλημένο κατά το Σύνταγμα – λόγω των προβλέψεων της Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 1999.
Συγκεκριμένα η Κυβέρνηση Κ. Σημίτη αφενός είχε «κληροδοτήσει» το 2004 στην Κυβέρνηση Κ. Καραμανλή περί τους 129.000 συμβασιούχους ορισμένου χρόνου και έργου.
Και, αφετέρου, ουδέν είχε πράξει για την προσαρμογή στην ως άνω Οδηγία, υπό τον κίνδυνο καταδίκης της Χώρας με ανυπολόγιστες οικονομικές συνέπειες. Γι’ αυτό και αμέσως εκδόθηκε το ως άνω Π.Δ. 164/2004 με το οποίο, και σε συνεννόηση με τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και ύστερα από γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας, μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου οι 33.500 συμβάσεις κείνων που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
2. Κατά συνέπεια μεταξύ 2004-2009 προσλήφθηκαν πρωτογενώς, και για την κάλυψη υφιστάμενων τεράστιων κενών του στενού δημόσιου τομέα – πάντοτε δε μέσω ΑΣΕΠ – 24.757 δημόσιοι υπάλληλοι. Εκ των οποίων πάνω από 10.000 στους ΟΤΑ α΄και β΄ βαθμού.
3. Απλή στατιστική παρατήρηση λοιπόν αποδεικνύει ότι ο κατ’ έτος μέσος όρος προσλήψεων μεταξύ 2004-2009 ήταν ο μικρότερος, τουλάχιστον μετά το 2000. Και, βεβαίως, δεν γίνεται λόγος για τα προηγούμενα – ιδίως μετά το 1981 – χρόνια, όπου συνέβησαν τα «όργια» κομματικών προσλήψεων του ΠΑΣΟΚ – «φυσικά» εκτός ΑΣΕΠ – και για τα οποία τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα σιωπούν «αιδημόνως».
Τι έγινε με τους συμβασιούχους
Ως προς τους συμβασιούχους με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και έργου :
Α.- Τα στοιχεία έχουν ως εξής :
1. Το 2004 υπηρετούσαν 128.963 συμβασιούχοι, οι οποίοι είχαν προσληφθεί από τις Κυβερνήσεις Σημίτη, κατανεμόμενοι ως εξής :
(α)
|
Ορισμένου χρόνου :
|
94.352
|
(β)
|
Έργου :
|
34.431
|
2. Το 2005 υπηρετούσαν 128.868 συμβασιούχοι, κατανεμόμενοι ως εξής :
(α)
|
Ορισμένου χρόνου :
|
92.762
|
(β)
|
Έργου :
|
36.106
|
3. Το 2006 υπηρετούσαν 128.421 συμβασιούχοι, κατανεμόμενοι ως εξής :
(α)
|
Ορισμένου χρόνου :
|
103.312
|
(β)
|
Έργου :
|
25.109
|
4. Το 2007 υπηρετούσαν 118.513 συμβασιούχοι, κατανεμόμενοι ως εξής :
(α)
|
Ορισμένου χρόνου :
|
96.114
|
(β)
|
Έργου :
|
22.399
|
5. Το 2008 και επέκεινα υπηρετούσαν 96.819 συμβασιούχοι, κατανεμόμενοι ως εξής :
(α)
|
Ορισμένου χρόνου :
|
75.127
|
(β)
|
Έργου :
|
21.692
|
Πηγές από το «καραμανλικό μπλοκ» της Ν.Δ. αναλύουν τα δεδομένα αυτά λέγοντας ότι από τα στοιχεία αυτά συνάγεται πως αν μεταξύ 2004-2006 ο αριθμός των συμβασιούχων αυτών ήταν σχετικά υψηλός – αλλά ίσος μ’ αυτόν που προσέλαβε το ΠΑΣΟΚ προ του 2004 – είναι διότι κατά τα τρία αυτά χρόνια ανανεώθηκαν υποχρεωτικώς, όσο διαρκούσαν οι διαδικασίες του ΑΣΕΠ, οι προ του 2004 συμβάσεις εκείνων, οι οποίοι είχαν προσληφθεί, όπως τονίσθηκε, από τις κυβερνήσεις Σημίτη και ενέπιπταν στις διατάξεις του Π.Δ. 164/2004. Δηλαδή, οι συμβάσεις που τελικώς μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου. Γι’ αυτό και μετά το 2007 «έπεσαν» καθέτως, φθάνοντας πλέον στο μικρότερο επίπεδο, τουλάχιστον μετά το 2000.
Κι επειδή δεν είμαστε θεατές στο «Θέατρο του Παραλόγου», παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του Πιραντέλλο βάζουμε αντί επιλόγου πως «δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζουν» πως η Ελλάδα μπήκε στη δίνη της κρίσης που προκάλεσε η ασυδωσία όσων υπόσχονταν λαγούς με πετραχείλια για να μένουν στην εξουσία. Κάποιοι έχουν αγριέψει κι αυτό γίνεται όλο πιο έντονο, μετά το συνέδριο της Ν.Δ.
