Φωτογραφία από το καλοκαίρι του 1961, όταν ο Πειραιάς ήταν τελείως διαφορετικός
Η παραλία «Βοτσαλάκια» φιλοξενεί εκατοντάδες λουόμενους που απολαμβάνουν τις καταγάλανη θάλασσα του καθαρού, ακόμα τότε Σαρωνικού.
Για τα δεδομένα της εποχής μπορείτε να διακρίνετε τον χαμό που γίνεται όχι μόνο από τους κατοίκους της Ευαγγελίστριας, του Πασαλιμανιού και της Καστέλλας που κατέβαιναν από τα σπίτια τους για μια βουτιά αλλά και από οικογένειες που αφιέρωναν την Κυριακή τους για μια εκδρομή στον Πειραιά!
Τότε ο Πειραιάς δεν αποτελούσε μόνο το επίνειο της πρωτεύουσας αλλά και το επίκεντρο της βιομηχανικής, της ναυτιλιακής και της τουριστικής δραστηριότητας, σε μια Ελλάδα που βρισκόταν σε ανάπτυξη, νοικοκυρεμένη και πολύ πιο ισχυρή συγκριτικά με σήμερα.
Κάντε κλικ στην ένθετη φωτογραφία για ένα ταξίδι στο χρόνο που μπορεί να θυμίσει στους παλιότερους τον περίφημο καφέ "Δρίζο" των Δρίτσα και Ριζόπουλου, οι οποίοι διέθεταν το δημοφιλέστερο καφεκοπτείο τους απέναντι από τον "Πειραϊκό Σύνδεσμο" στη γωνία Σωτήρος Διός και Καραΐσκου. Ήταν ο βασικός ανταγωνιστής του παλαιότερου "Λουμίδη" που βρισκόταν στην Τσαμαδού από το 1919.
Στη φωτογραφία φαίνεται επίσης διαφήμιση των βερνικιών "Κάμελ" που παράγονταν τότε στο εργοστάσιο της "ΕΛΣΑ" επί της λεωφόρου Θηβών στην Παλιά Κοκκινιά. Αμυδρά διακρίνονται επίσης διαφημίσεις της "Πειραϊκής Ενώσεως", των αδελφών Ανδριανόπουλου με τα ενδύματα και του Δ. Κρητικού με τα υφάσματα που ήταν βασικός ανταγωνιστής των αδελφών Ιωσηφίδη.
Αναμνήσεις ενός Πειραιά που βρίσκεται στο μυαλό μας σαν είδωλο ασπρόμαυρης ελληνικής ταινίας...
Χ.Κ.Λ.
