Η θέση της μητέρας στις καρδιές μας είναι αδιαμφισβήτητα η πρώτη και παντοτινή.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο άτομο στη ζωή μας που παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας...
Όπως καταλάβατε εννοούμε τον πατέρα. Υπάρχουν στιγμές όμως που οι αγαπημένοι μας μπαμπάδες πολλές φορές μας παραπονιούνται.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μία χρονιά στη γιορτή της μητέρας άκουσα ένα πατέρα να λέει με παράπονο «Την μητέρα την θυμόμαστε και την γιορτάζουμε πάντα. Αυτόν τον καημένο τον πατέρα, ποιος τον θυμάται;» Σκέφτηκα ότι είχε δίκιο.
Πόσα γράψαμε για την μητέρα, πόσα εγκωμιαστικά κείμενα που την ανεβάζουμε ψηλά και πόσα λίγα για τον πατέρα ενώ ο ρόλος του δεν είναι αμελητέος. Είναι η κολόνα του σπιτιού, είναι η κεφαλή της οικογένειας ώστε να μπορεί η μητέρα να αφοσιωθεί ανενόχλητη στην ανατροφή της και την δημιουργία μιας υπέροχης σχέσης μεταξύ των μελών της. Συνήθως, όχι πάντα όμως, ο πατέρας επωμίζεται την πρακτική πλευρά της οικογένειας (οικονομικά, διαχείριση όποιων υποθέσεων, μαστορέματα, επιδιορθώσεις κλπ.) ενώ η μητέρα όλα τα υπόλοιπα: οικιακά, οικονομική συμβολή, ανατροφή των παιδιών με ό, τι αυτό συνεπάγεται, οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις, συναισθηματικές στήριξη, φροντιστήρια και όποιες δραστηριότητες των παιδιών, οργάνωση γιορτών, αναψυχής, οικογενειακών εξόδων κλπ.
Όλα είναι απαραίτητα στην ανατροφή ενός παιδιού. Στο ανθρώπινο σώμα χρειάζεται εκτός από το κεφάλι και ο λαιμός για να μπορεί να στρέφεται όπου αυτό θεωρεί σωστό έτσι και ο πατέρας χωρίς αυτόν η οικογένεια δεν μπορεί να υπάρξει και να συνεχιστεί.
Όταν μέσα σε όλα αυτά συμβάλλει και ο πατέρας με την παρουσία του, τότε έχουμε μπροστά μας την πιο γλυκιά οικογένεια.
Μπαμπά μου και μπαμπάδες όλου του κόσμου ευχαριστούμε που μας φέρατε στη ζωή, μας κάνατε καλύτερους ανθρώπους, στερηθήκατε εσείς, για να έχουμε εμείς.
Το βίντεο που ακολουθεί δείχνει το μεγαλείο της αγάπης ενός πατέρα κωφάλαλου και τον αγώνα που δίνει για το ίδιο του το παιδί.
Αξίζει να το παρακολουθήσετε! Απλά, αφοπλιστικό...
Περισσότερα εδώ:
