Η ανάπτυξη των logistics είναι το ζητούμενο όσων ασχολούμαστε με την προβολή, την ενημέρωση και την επιμόρφωση όσων εμπλέκονται με τη λειτουργία της εφοδιαστικής αλυσίδας. Οι επιστημονικές αντιπαραθέσεις για το χαρακτήρα που πρέπει να έχουν τα logistics αποτελούν το αλατοπίπερο αυτής της ανερχόμενης οικονομικής επιστήμης.
Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι logisticians προσπαθούν να βρουν τη χρυσή τομή μεταξύ των διαφορετικών αντιλήψεων που διατυπώνονται ως απάντηση στην ερώτηση «τι είναι logistics». Απλώς στη χώρα μας μπήκαμε σε ένα φαύλο κύκλο που εμποδίζει κάθε πρωτοβουλία και μετατρέπεται σε τροχοπέδη όταν εμφανιστεί ένας σοβαρός επενδυτής.
Αυτή η άποψη μπορεί να ακουστεί υπερβολική, αλλά αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Είναι αποκαρδιωτική η εικόνα σοβαρών βιομηχάνων, logistician και επιχειρηματιών στον κλάδο των μεταφορών να μιλούν για logistics, χωρίς να γνωρίζουν το στοιχειώδη ορισμό τους.
Μοιάζουν με σχολιαρόπαιδα που διδάσκονται αντικρουόμενες θεωρίες για το ίδιο αντικείμενο.
Πώς όμως να γίνει αντιληπτά τα logistics, όταν όσοι ασχολούνται με την παραγωγή και την υποστήριξη της εφοδιαστικής αλυσίδας στην Ελλάδα βομβαρδίζονται από τις εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις δεκάδων «γκουρού» που παρελαύνουν κατά καιρούς από ημερίδες και σεμινάρια, χωρίς να δίνουν λύση στη σύγχυση που επικρατεί.
Ο ένας υποστηρίζει πως τα logistics περιορίζονται στους τέσσερις τοίχους μιας αποθήκης. Ο άλλος αποδέχεται μόνο την εμπλοκή των οδικών μεταφορών στα logistics. Ένας τρίτος διαχωρίζει τη θέση του και ονομάζει logistics το μηχανισμό εισαγωγής και εξαγωγής εμπορευμάτων από ένα σημείο σε ένα άλλο.
Ο τέταρτος, ο οποίος είναι και επιχειρηματίας, νομίζει πως τα logistics είναι η εύκολη λύση στην εξεύρεση σπουδασμένου και κακοπληρωμένου υπαλλήλου που θα προσληφθεί για να κάνει τα πάντα μέσα στην επιχείρηση αφού «τα logistics φθάνουν μέχρι τα σύνορα της φαντασίας». Ελπίζουμε αυτά τα σύνορα να μη φθάνουν μέχρι τη γωνία της αποθήκης όπου υπάρχουν τα μηχανήματα καθαρισμού, οι σκούπες και ο σφουγγαρίστρες.
Αν ζούσε ο Χέρμαν Έσσε και μάθαινε τι λένε οι «γκουρού» της εφοδιαστικής αλυσίδας, σίγουρα θα ξανάγραφε τον «Σιντάρτα». Θα τον έκανε logistics manager που θα δοκιμαζόταν από το διάβολο.
Οι δοκιμασίες του logistician Σιντάρτα δεν θα ήταν και λίγες. Πρέπει να διευρύνει το εικοσιτετράωρο, να κατακτήσει προϋπηρεσία πριν τελειώσει το πανεπιστήμιο ή το κολλέγιο, να αναλύει τους χρησμούς των «γκουρού» για μείωση του κόστους και μεγιστοποίηση των κερδών, να μη ζητήσει ποτέ αύξηση και να μην έχει προσωπική ζωή.
Και μετά παραπονιόμαστε επειδή στις συζητήσεις του Καραμανλή στην Κίνα δεν υπήρχαν logistician…
- Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 43 του περιοδικού "Logistics & Management"
(Φεβ. 2006)
