Αυτό το μήνα θα ξεφύγω λίγο από την επεξήγηση θεμάτων που επιλέξαμε σ’ αυτό το τεύχος για την ενημέρωσή σας. Θα σταθώ λίγο στην… «ενημέρωση». Ο κορυφαίος Δημήτριος Δημητράκος αναφέρει στο εγκυρότατο ορθογραφικό και ερμηνευτικό λεξικό του πως το συνηρημένο ρήμα ενημερόω – ενημερώ σημαίνει πως καθιστώ κάποιον γνώστη ενός γεγονότος.
Ένας άλλος εξαιρετικός (κατ’ εμέ) άνθρωπος και ειδήμων περί την επικοινωνία, ο κ. Γιώργος Βέλτσος, υποστηρίζει πως τα γεγονότα, και κατά προέκταση η ενημέρωση, αποτελούν ένα ιδανικό πεδίο προβολής πραγματικών, ιδεωδών και ιδεατών καταστάσεων αναλόγως με τη διάθεση του ανθρώπου που κάνει γραπτή, φωνητική ή οπτική περιγραφή. Οι αποστάσεις μεταξύ της πραγματικότητας, του ιδεώδους και του ιδεατού αρχίζουν από την ταπεινότητα του απειροελάχιστου έως τη χαωτικότητα του απείρου.
Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε πως οι αντοχές των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και ειδικώς των τηλεοπτικών καναλιών, για τον αγώνα της «ενημέρωσης» δοκιμάζονται από το απειροελάχιστο μέχρι το άπειρο. Η εξέγερση των «αθλίων» στη Γαλλία, ο συνεχιζόμενος ανταρτοπόλεμος (για το πετρέλαιο) στο Ιράκ και το απειλητικό οικονομικό ξέσπασμα της Κίνας απασχολούν τα διεθνή ΜΜΕ τις τελευταίες εβδομάδες.
Στα ντόπια «μαγαζιά», αυτές οι εξελίξεις και οι διεθνείς πολιτικές και οικονομικές προεκτάσεις τους είναι πιο ασήμαντες από τη «λαϊκή» τραγουδιάρα (ή και τον τραγουδιάρη) που πήγε στο ψιλικατζή για τσίχλες και δήθεν «συνελήφθη» από κρυφή κάμερα. Τι άλλο προτάσσει η σύγχρονη ελληνική τηλεόραση στο όνομα της ενημέρωσης που υποτίθεται πως διατηρεί υψηλή τηλεθέαση; «Ημιμαθείς» παρουσιαστές, «παραθυράκηδες» σχολιαστές, υποκριτές «σταυροφόρους» των ευπαθών κοινωνικών ομάδων, «εισαγγελείς», «ειδήμονες» και άλλους γραφικούς που παριστάνουν τους παράγοντες, τους υποψήφιους πολιτικούς, τα ψώνια και τους μαϊντανούς για να γράφουν τα μηχανάκια της AGB.
Αν ο Νόαμ Τσόμσκυ γνώριζε αυτό το θίασο των παλαβών που βομβαρδίζουν με βλακεία την κοινή γνώμη και βαυκαλίζονται πως πείθουν κιόλας, τότε θα αφιέρωνε κεφάλαια γι’ αυτήν την πνευματική και πολιτιστική κατάπτωση τόσο στο βιβλίο «Προπαγάνδα και κοινός νους», όσο και στο «ΜΜΕ: Όργανο ελέγχου και επιβολής».
Στο όνομα του κέρδους, η ενημέρωση μετατρέπεται σε εκμαυλισμό συνειδήσεων και σε μέσο επιβολής της υποκουλτούρας. Είμαι ο τελευταίος που θα κάνω μαθήματα δημοσιογραφίας ή θα υποστηρίξω πως αυτά γίνονται μόνο στην Ελλάδα. Στη χώρα μας ωστόσο, το έλλειμμα πολιτισμού και παιδείας οδηγεί σε οδυνηρές καταστάσεις, δυστυχώς και με τα ΜΜΕ σε ρόλο ηθικού αυτουργού. Δεν είναι τυχαίο πως η πολιτική έγινε παραπολιτική σε ψητοπωλεία, ο αθλητισμός παράγκα, ο πολιτισμός γαρύφαλλα με ηλεκτρικά μπουζούκια και η λογική συντηρητισμός.
Στον ένα χρόνο ανανέωσης του “L&M” έχουμε επιλέξει το δρόμο της ήπιας, σοβαρής και ποιοτικής ενημέρωσης για να γίνουμε καλύτεροι.
- Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 41 του περιοδικού "Logistics & Management"
(Δεκ. 2005)
