Πολλές φορές η Ιστορία γράφεται «ανορθόδοξα». Συναντά το τυχαίο ο πρωταγωνιστής. Και τότε ή που θα αδράξει την ευκαιρία και θα «απογειωθεί» ή θα χύσει την καρδάρα με το γάλα (για άλλη μια φορά;)
Η ιστορία που θα σας αφηγηθούμε σήμερα αφορά στον πολυπράγμονα, ικανό αλλά και μοιραίο (για τον εαυτό του και τους άλλους…) Θ. Πάγκαλο, το παρολίγο ντε φάκτο χρίσμα του για την ηγεσία του κόμματός του και μια χρυσή ευκαιρία που έχασε.
Αρχές καλοκαιριού του 1994.
Ο Α. Παπανδρέου, ο οποίος έχει επιστρέψει στην πρωθυπουργία, παντοδύναμος αλλά με εύθραυστη υγεία κάποιους μήνες πριν (απ’ τον Οκτώβρη του 1993) πηγαίνει τα σαββατοκύριακα στο Grand Resort στο Λαγονήσι για ξεκούραση, αφού δεν έχει ακόμα έρθει ο Αύγουστος για να «δραπετεύσει» στην… θεσμική Ελούντα.
Εκείνο το Σάββατο με συνεργάτες και φίλους συζητούν για ένα σοβαρό ζήτημα:
Σε ποιον να δοθεί το χρίσμα για το δήμο Αθηναίων,αφού θέλει πολύ να τον ξανακερδίσει απ’ τη Ν.Δ.
Είναι εκεί, πλην της συζύγου του Δήμητρας Λιάνη - Παπανδρέου (η οποία ήταν τότε και διευθύντρια του Γραφείου του πρωθυπουργού) οι Β. Βενιζέλος, Τηλ. Χυτήρης, Γ. Κατσιφάρας, Κάρ. Παπούλιας, καθώς κι ο τότε ευρωβουλευτής Γ. Ρουμπάτης.
Στο τραπέζι πέφτουν πολλά και διάφορα ονόματα, για να επιλεγεί το αντίπαλον δέος στον υποψήφιο της Ν.Δ. (δεν είχε ακόμα λάβει το χρίσμα ο Δημ. Αβραμόπουλος).
Κανένα όνομα δεν φαίνεται να συγκινεί τον Αντρέα. Θέλει κάτι το «δυνατό και απρόβλεπτο, κάτι που θα δημιουργήσει δυναμική», όπως λέει. Η συζήτηση μάλλον θα χρειαστεί να επαναληφθεί…
Ξάφνου ο Αντρέας αναφωνεί:
Να, αυτόν θα χρίσουμε υποψήφιο δήμαρχο και θα κερδίσει και το δήμο!
 |
| Δυναμικό, μαχητικό αλλά και απρόβλεπτο χαρακτήριζαν τον κ. Θεόδωρο Πάγκαλο στο ΠΑΣΟΚ. |
Ο «αυτός» ήταν ο Θ. Πάγκαλος, ο οποίος είχε επίσης πάει στο πολυτελές ξενοδοχείο!
Μετά την αρχική έκπληξη, όλοι συμφωνούν.
Πράγματι ο Πάγκαλος συγκέντρωνε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που συζητούσαν για τον μελλοντικό υποψήφιο για το μεγαλύτερο δήμο της χώρας. Δυναμικός, μαχητικός, ίσως και απρόβλεπτος, αλλά αυτό υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να είναι καλό.
Αμ έπος αμ έργον, λοιπόν.
Φωνάζουν τον Θόδωρο στη σουίτα του Αντρέα και του κάνουν την πρόταση. Αυτός την αποδέχεται!
Σε 2-3 μέρες συνεδριάζει και το Ε.Γ. του ΠΑΣΟΚ και επικυρώνει την απόφαση. Τα περισσότερα ΜΜΕ κάνουν λόγο για «μαγική κίνηση» του Αντρέα. Ο πληθωρικός Πάγκαλος θα μπορούσε να κερδίσει το δήμο, δεδομένου μάλιστα και του καλού κλίματος που υπήρχε ακόμα για την τότε κυβέρνηση.
Ο ίδιος ο Α. Παπανδρέου μιλώντας εκείνη την εποχή σε συνεργάτες του καθώς και σε ορισμένους δημοσιογράφους φίλους του είχε κάνει την εξής εκτίμηση:
Αν ο Θόδωρος κερδίσει το δήμο, τότε αυτόματα θα αποκτήσει προβάδισμα για την διαδοχή μου, όταν έρθει η ώρα!
Μόνο που ο Θόδωρος έχυσε για μια ακόμα φορά την καρδάρα με το γάλα…
Ενώ οι πρώτες δημοσκοπήσεις, αφού πήρε και ο Δημ. Αβραμόπουλος το χρίσμα απ’ τη Ν.Δ., τον έφεραν μακράν μπροστά, άρχισε να διαπράττει το ένα λάθος μετά το άλλο.
Άρχισε να βγάζει μια απωθητική αλαζονεία, αμετροέπεια. Μα κορύφωση εκείνο το «ο κ. Τίποτα» με το οποίο… στόλισε τον Αβραμόπουλο.
Ο Αβραμόπουλος απ’ τη μεριά του μεθοδικά, υπομονετικά, έχτιζε το προφίλ του. Έκανε συμμαχίες. Και σε συνομιλίες που είχε με δημοσιογράφους εξέφραζε όχι απλά την προσδοκία, αλλά την βεβαιότητα ότι «εγώ θα κερδίσω το δήμο»!
Όπερ και –στο τέλος- εγένετο.
Η συνέχεια είναι γνωστή.
Ο Πάγκαλος έχασε μια χρυσή ευκαιρία, την οποία άδραξε ο Αβραμόπουλος…
