Άρθρο του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου
Δεν έχει κοπάσει ο απόηχος των τελευταίων δηλώσεων που έκανε ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως κ. Θεόδωρος Πάγκαλος για την κατάντια της νεοελληνικής κοινωνίας, στην οποία ωστόσο συνέβαλε κι ο ίδιος ως μέλος των κυβερνήσεων που προέκυψαν από τον Οκτώβριο του 1981 και εξής.
Η τελευταία κρίση που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία σε δομικό επίπεδο έχει οικονομική πρόφαση. Ουσιαστικώς όμως αποτελεί τη συνέπεια των λανθασμένων «σοσιαλιζουσών» αποφάσεων που έλαβαν οι κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή από το 1975 και ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου από το 1981.
Κι ας μη βιαστεί κανείς να διαφωνήσει αν δεν διαβάσει τα χειροπιαστά επιχειρήματα:
Ένα εκατομμύριο κομματικοί οπαδοί διορίσθηκαν όλα αυτά τα χρόνια στο Δημόσιο χωρίς καμμία αξιολόγηση.
Εξορίσθηκε η παραδοσιακή αστική τάξη (που είχε ευεργετικό ρόλο για τον τόπο) και πλάστηκε μια δράκα ημιμαθών νεόπλουτων που είναι εξαρτημένοι από πολυεθνικές του εξωτερικού.
Ξεριζώθηκε κάθε παραγωγική δραστηριότητα που υπήρχε από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους στο όνομα του σαχλοτουρισμού, της οικοδομής και της αυτοκίνησης.
Δημιουργήθηκαν κι αναγνωρίσθηκαν «τρεις γενιές» 260.000 αυθαιρέτων κτισμάτων (δήθεν εξοχικών) μέσα σε δασικές εκτάσεις.
Ανεχθήκαμε μέσω περαιώσεων τη φοροδιαφυγή (και εισφοροδιαφυγή) των μεγαλοκαρχαριών εις βάρος των μικρομεσαίων και των ασθενέστερων.
Κάναμε το κορόιδο στην ανέλιξη επαγγελματιών «συνδικαλιστών» που δηλώνουν εργάτες και τσεπώνουν αρκετές χιλιάδες ευρώ ως δημόσιοι υπάλληλοι, δήθεν στελέχη σε ΔΕΚΟ και μέλη διοικήσεων κρατικών τραπεζών κι επιχειρήσεων.
Αποδεχθήκαμε τη μαύρη εργασία που ξεκίνησε από το Δημόσιο με την αλητεία των δελτίων παροχής υπηρεσιών, τις συμβάσεις έργου, την ψευτο-ημιαπασχόληση και την κουτοπονηριά εργοδοτών που επένδυαν στο φιλότιμο για να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι.
 |
| Ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως κ. Θ. Πάγκαλος. |
Γι’ αυτήν την κατάντια λοιπόν θα πρέπει να μιλήσει ο πολύς κ. Πάγκαλος, αλλά και να μας εξηγήσει άλλο ένα πολιτικό παράδοξο.
Πώς είναι δυνατόν να μελετούμε τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών και να διαπιστώνουμε ότι δώδεκα νυν και πρώην πρωθυπουργοί, υπουργοί και υφυπουργοί διαθέτουν 36 ακίνητα ο καθένας, μπορούν να ρευστοποιήσουν 560.000 μετοχές και διαθέτουν καταθέσεις ύψους 12,3 εκατ. ευρώ. Τούτοι έχουν ηλικιακό μέσο όρο 51 ετών, δεν έχουν εργασθεί ούτε ένα λεπτό και διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας.
Προφανώς λοιπόν δεν τα φάγαμε μαζί, δεν πήραμε μαζί αποφάσεις εις βάρος του συνόλου και δεν φέραμε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής σε όλα τα επίπεδα. Στο όνομα του δήθεν προοδευτισμού ή της φαινομενικής αριστεροφροσύνης (στο πλαίσιο της οποίας οι προλετάριοι μένουν στην Παλιά Πεντέλη και οι προνομιούχοι στην… Παλιά Κοκκινιά) η θρασύτητα και η αθλιότητα ξεπερνά κάθε προηγούμενο.
Κατά τα λοιπά, «του Έλληνος ο τράχηλος, ζυγόν δεν υπομένει»… Λέμε τώρα.
