Άρθρο του Βελισσάριου Δραγάτση
Πρωτοφανείς ενέργειες προσβολής του κοινού αισθήματος και υποβάθμισης της εθνικής ταυτότητας επιχειρούν τέσσερις «γονείς» που προσέφυγαν στον Συνήγορο του Πολίτη. Απαιτούν να απομακρυνθούν οι εικόνες του Χριστού από τις σχολικές τάξεις και να καταργηθούν τόσο η πρωϊνή προσευχή, όσο και ο εκκλησιασμός των μαθητών.
Οι φονταμενταλιστές του ανθελληνισμού ισχυρίζονται πως τα προαναφερόμενα «συνιστούν μια βαθιά προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και παραβιάζουν ευθέως βάναυσα το στοιχειώδες και θεμελιακό ανθρώπινο δικαίωμα για ελευθερία της συνείδησης».
Πρόκειται για άκρως αντιδημοκρατική και αντιπατριωτική ενέργεια που δεν έχει προηγούμενο. Παρά ταύτα, οι «γονείς» και οι δήθεν προοδευτικοί εντολείς τους θα πρέπει να γνωρίζουν:
1. Κατ’ αυτούς, η καλλιέργεια εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ωστόσο, δεν αποτελεί αξίωμα για να το επικαλείται κάποιος, αλλά πρέπει να αποδεικνύεται.
2. Τόσο η θρησκευτική όσο και η κοινωνική συνείδηση ενός λαού είναι όροι κοινωνικής συνοχής αλλά και όροι για την επιβίωση ενός συγκεκριμένου εθνικού πολιτισμού, του νεοελληνικού στην προκειμένη περίπτωση.
3. Η ένταξη στη σύγχρονη νεοελληνική κοινωνία προϋποθέτει τη γνωριμία των νέων με βασικά στοιχεία του σύγχρονου και του παλαιότερου πολιτισμού της.
4. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα σε οποιονδήποτε να μη του αρέσει η προσευχή, η ορθοδοξία, ο ελληνικός πολιτισμός (συνολικώς), ο Κολοκοτρώνης. Διαφωνώ όμως μέχρι θανάτου με την άποψη που λέει ότι επειδή δεν αρέσει σε τέσσερις ή τέσσερις χιλιάδες γονείς θα στερηθεί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού τα σύμβολα στα οποία αναγνωρίζει την ταυτότητά του.
5. Η τελετουργία της πρωινής προσευχής δεν έχει αυθεντικό θρησκευτικό περιεχόμενο, μια συμβολική αναπαράσταση είναι μηχανιστικής αναπαραγωγής κάποιων χειρονομιών. Το νόημά τους δεν είναι ούτε προπαγανδιστικό ούτε αφορά τον έλεγχο των συνειδήσεων, μια τελετουργία είναι στο πλαίσιο της πρωινής συγκέντρωσης της σχολικής κοινότητας η οποία με την αφαίρεση της προσευχής θα μοιάζει μάλλον με πρωινή αναφορά μονάδος στο στρατό.
6. Όσο για τις εικόνες, η επιχειρηματολογία των τεσσάρων γονέων αγγίζει τα όρια της γελοιότητας. Κάνουν λόγο για «απομεινάρια βεβαίως της εποχής της ιδεολογίας του ελληνοχριστιανισμού που σήμερα όμως έχει χάσει τη λειτουργία της ως κρατική ιδεολογία». Σήμερα μάλλον ως χαριτωμένο πολιτισμικό στοιχείο της ελληνορθόδοξης αναπαράστασης του Χριστού λειτουργεί παρά ως ο,τιδήποτε άλλο. Εκτός αν θέλουν να βάλουμε πακιστανικές μπούργκες στις μαθήτριες και βουδιστικά κουρέλια στους μαθητές.
7. Και κάτι τελευταίο για απόψε, γιατί θα επανέλθω σύντομα: τόσα χρόνια μαθητικών καταλήψεων, κανείς μαθητής δεν σκέφτηκε καν να τα κατεβάσει. Νομίζω ότι αυτό κάτι λέει για το πόσο βάναυσα ποδοπατούν οι εικόνες ελευθερίες και δικαιώματα.
Αυτή είναι άλλη μια ενέργεια ευαισθητοποιημένων δήθεν προοδευτικών πολιτών που εκπροσωπoύν μια συγκεκριμένη πολιτική μειοψηφία που υποκίνησε το γάμο – παρωδία των ομοφυλόφυλων στην Τήλο, που υποχρεώνουν άγουρα μυαλά να καίνε σημαίες, κάδους και καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας, ενώ έσπευσαν να χαιρετίσουν την αντικατάσταση του υπουργείου Εθνικής Παιδείας με το ροταριανό νεφέλωμα της διά βίου μάθησης της ημιμάθειας, της υποκουλτούρας, του ιμπεριαλιστικού σκουπιδαριού και του ψεύτικου σεξισμού.
