Κι αν χρεωκοπούσε η Ελλάδα...

Ανάλυση του κ. Δημήτρη Αλευρομάγειρου,

Αντιστρατήγου ε.α.,

Επίτιμου Γενικού Επιθεωρητή Στρατού

Σε ένα «καταστροφικό σενάριο που κανένας δεν θέλει να φανταστεί σήμερα» αναφέρεται η «Liberation»: την εκούσια έξοδο της Αθήνας από τη ζώνη του ευρώ τον Μάρτιο του 2010. Σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα- που φιλοξενεί στο πρωτοσέλιδό της ένα σκίτσο με τρεις φιγούρες στη βάση του αγάλματος της Αφροδίτης της Μήλου, οι οποίες ζητούν ελεημοσύνη- η ανακοίνωση θα προκαλούσε πράγματι… σεισμό στη ζώνη του ευρώ, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, παρά τις προσπάθειες που θα είχαν κάνει για να «αποφευχθεί η καταστροφή».

Η υπόθεση στην οποία βασίζεται αυτό το σενάριο είναι ότι τα οικονομικά μέτρα που ζητούν οι διεθνείς οργανισμοί να λάβει η Αθήνα για να της εγκρίνουν νέα δάνεια, προκαλούν ισχυρότατες αντιδράσεις. Για να αποφύγει η κυβέρνηση την πτώση της, υποκύπτει στις εθνικιστικές σειρήνες και ανακοινώνει και την επιστροφή της στη δραχμή.

«Η Ελλάδα θα γινόταν μια δημόσια Lehman Βrother υψωμένη στη δεκάτη δύναμη» σημειώνει ένας οικονομολόγος στην εφημερίδα, η οποία επισημαίνει πάντως ότι σήμερα για την πλειονότητα των οικονομολόγων και των πολιτικών οι πιθανότητες χρεοκοπίας της Ελλάδας είναι μηδαμινές.

Με τον πρωτοσέλιδο τίτλο «Ευρώπη βοήθεια» η γερμανική εφημερίδα «Der Τagesspiegel» σημειώνει: «Οι Έλληνες ζουν σε καθεστώς ανασφάλειας, το κράτος τους κινείται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και οι Ευρωπαίοι εταίροι γίνονται ολοένα και πιο νευρικοί».

Προστασία του ευρώ «Η επιχείρηση “σωτηρία της Ελλάδας” πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του G2», δηλαδή των ΗΠΑ και της Κίνας. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει με εκτενές άρθρο του στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica» ο Λούτσιο Καρατσόλο, διευθυντής της επιθεώρησης γεωπολιτικής ανάλυσης «Limes» και καθηγητής Πολιτικής και Οικονομικής Γεωγραφίας.

«Η ελληνική κρίση θα είχε καταλήξει σε τραγωδία αν η χώρα δεν απολάμβανε της προστασίας του ευρώ, η οποία πάντως δεν είναι απεριόριστη», επισημαίνει και προσθέτει: «Αυτό δεν είναι μόνο ένα ελληνικό δράμα. Είναι και ένα χρήσιμο παράδειγμα για να κατανοήσουμε τις στρατηγικές των μεγάλων δυνάμεων εν μέσω μιας οικονομικής καταιγίδας που κάθε άλλο παρά έχει σταματήσει».

Υπό αυτό το πρίσμα, ο Ιταλός αναλυτής «υπενθυμίζει» ότι τις τελευταίες εβδομάδες ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου επιδίδεται σε «φρενήρεις αλλά διακριτικές επαφές» με το Πεκίνο, προκειμένου να πείσει τους Κινέζους να αγοράσουν από τον επόμενο μήνα τουλάχιστον 25 δισ. ευρώ σε ελληνικά ομόλογα. Αυτή η κίνηση υποστηρίζεται, μεταξύ των άλλων, από μερικούς ισχυρούς φίλους του κ. Παπανδρέου στις ΗΠΑ.

«Η Goldman Sachs και η JΡ Μorgan είναι μέσα στο παιχνίδι» αναφέρει ο Λούτσιο Καρατσόλο, ενώ η Κίνα είναι διαθέσιμη να αγοράσει τους ελληνικούς τίτλους. Το αντάλλαγμα που θα ήθελαν οι Κινέζοι είναι να ενισχύσουν την παρουσία τους στο λιμάνι του Πειραιά, βασικό σταθμό για τα κοντέινερ στην Ανατολική Μεσόγειο και προορισμένο να αναπτυχθεί χάρη στη μελλοντική σύνδεση με το ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο μέσω των Βαλκανίων.

Η σύνδεση αυτή δεν προβλέπεται να γίνει σύντομα, αλλά «τα πλοία που φέρνουν προϊόντα από την Κίνα και την Ασία προς την Ευρώπη θα μπορούσαν να βλέπουν με όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον τον Πειραιά ως μια εξαιρετική εναλλακτική λύση απέναντι στα λιμάνια της Χάβρης, του Ρότερνταμ και του Αμβούργου για τα οποία απαιτούνται οκτώ ημέρες επιπλέον πλεύσης». Σύμφωνα με τον Καρατσόλο, οι Κινέζοι δεν μιλούν για γεωπολιτικές διεκδικήσεις.

Υπενθυμίζουν ωστόσο ότι οι κινεζικές επενδύσεις στην Ευρώπη είναι κατά πολύ χαμηλότερες από τις ευρωπαϊκές επενδύσεις στην Κίνα. Επομένως, η πρόθεση του Πεκίνου «εδράζεται σε καθαρά οικονομικές εκτιμήσεις». Ο Ιταλός αναλυτής αναφέρεται εξάλλου στις «αμερικανικές ρίζες» του κ. Παπανδρέου και τους «δεσμούς του με το τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό περιβάλλον της Νέας Υόρκης», για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «πίσω από την Ελλάδα υπάρχει η σκιά των Ηνωμένων Πολιτειών».

Η τελική εκτίμησή του είναι ότι οι ΗΠΑ δεν θα ήθελαν να αφήσουν να χρεοκοπήσει μια χώρα που είναι στρατηγικός σύμμαχός τους στη Μεσόγειο, «ειδικά αυτή την περίοδο που η Ουάσιγκτον εμπιστεύεται πολύ λιγότερο την Άγκυρα».

Βαρθολομαίος: "Αισθάνομαι να σταυρώνομαι καθημερινά"

«Στην Τουρκία αισθάνομαι σαν να με σταυρώνουν καθημερινά». Με αυτή τη φράση ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος εξαπέλυσε δριμύτατο κατηγορώ κατά του τουρκικού κράτους για την εν γένει συμπεριφορά του απέναντι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης αλλά και την ελληνική κοινότητα της Πόλης. Μιλώντας στην εκπομπή «60 minutes» του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CBS, ο Οικουμενικός Πατριάρχης για πρώτη φορά επιτίθεται ευθέως κατά του τουρκικού κράτους, καταγγέλλοντας την Άγκυρα ότι επιθυμεί την πλήρη εξαφάνιση τόσο της ελληνικής κοινότητας των 4.000 ανθρώπων όσο και του ιστορικού και ιερού ρόλου του Πατριαρχείου.

«Η τουρκική κυβέρνηση θα ήταν ευχαριστημένη εάν αφανίζονταν το Πατριαρχείο και εγκαταλείπαμε τη χώρα, όμως εμείς αυτό δεν θα το κάνουμε παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, δεν θα αποχωρήσουμε» είπε νέτα σκέτα ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Είναι η πρώτη φορά, εδώ και αιώνες, που ο ιστορικός ηγέτης της Ορθοδοξίας εξαπολύει ευθεία επίθεση κατά της τουρκικής κυβέρνησης, αλλά και κατά του τρόπου με τον οποίο αντιμετώπιζε παλαιότερα η Πύλη, και αργότερα η κοσμική Κεμαλική Τουρκία, τον ρόλο και την ιερή πραγματικότητα του Φαναρίου.

Όπως ανάφερε ο κ.κ. Βαρθολομαίος, παρότι η «Κωνσταντινούπολις είναι το ίδιο ιερή με την Ιερουσαλήμ» και παρότι πολλάκις έχει απευθυνθεί στις τουρκικές θεσμικές Αρχές -από τον πρωθυπουργό Ερντογάν έως και τους υπουργούς της ισλαμικής κυβέρνησης της Τουρκίας- ζητώντας χείρα βοηθείας, αυτοί του γύρισαν την πλάτη και τον άφησαν εντελώς αβοήθητο.

Παρ' όλα αυτά, ο Πατριάρχης σημειώνει στην τηλεοπτική του συνέντευξη, που θα παρουσιαστεί από το αμερικανικό δίκτυο στις 20 Δεκεμβρίου, ότι παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες τόσο το Πατριαρχείο όσο και ο ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης «θα σταθούν στα πόδια τους».

Σε ερώτηση του δημοσιογράφου, εάν εκτός από τον θεσμικό – ιερό του ρόλο και ο ίδιος προσωπικά θεωρεί ότι σταυρώνεται από τις συνθήκες που επικρατούν στην Τουρκία, απάντησε «Ναι», λέγοντας ότι εδώ και χρόνια τόσο οι Έλληνες της Πόλης όσο και αυτοί που είναι στο Πατριαρχείο θεωρούνται από το τουρκικό κράτος «πολίτες δεύτερης κατηγορίας».

Είναι προφανές ότι η επίθεση Βαρθολομαίου κατά της Άγκυρας, και μάλιστα με τέτοιο ευθύ τρόπο, αποκτά πολιτικές διαστάσεις από την στιγμή που πολύ πρόσφατα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν συναντήθηκε με τον Μπαράκ Ομπάμα στην Ουάσιγκτον.

Σε αυτήν την συνάντηση ετέθη ξεκάθαρα από την αμερικανική πλευρά το ζήτημα του Πατριαρχείου, αυτό της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, καθώς και το θέμα των Βακουφιών -θέμα που αφορά πρωτίστως στην ίδια την επιβίωση του Φαναρίου και της Ορθόδοξης Κοινότητας της Τουρκίας.

Διπλωματικοί κύκλοι στην Αθήνα εκτιμούσαν, νωρίς το μεσημέρι, πως η συνέντευξη Βαρθολομαίου εντάσσεται σε ένα συγκεκριμένο timing και ενδεχομένως να «βοηθά» -υπό προϋποθέσεις- την πρόθεση του ιδίου του Ερντογάν και των Συμβούλων του να προχωρήσουν σε ένα θετικό βήμα όσον αφορά στις σχέσεις Οικουμενικού Θρόνου και Άγκυρας.

Οι ίδιοι κύκλοι σημειώνουν πως ενδεχομένως ο Ερντογάν «χρειάζεται» μία τέτοια ενέργεια, αλλά και την παράλληλη παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ουάσιγκτον, ώστε να καμφθούν οι αντιδράσεις του υπερσυντηρητικού μπλοκ των εθνικιστών και των Κεμαλιστών, καθώς και των Στρατηγών, για την απελευθέρωση του καθεστώτος που διέπουν τις ισλαμικές ιερατικές σχολές.

Δείτε το σχετικό βίντεο:

http://www.cbsnews.com/video/watch/?id=6001717n&tag=api

Το πολιτικώς ορθόν και ο εγωισμός

Άρθρο τoυ Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να ανατρέπουμε κάθε πολιτική θεωρία και κάθε εφαρμοσμένο κανόνα πολιτικής επικοινωνίας. Υπάρχουν πολιτικοί – είτε είναι βουλευτές, είτε παράγοντες της αυτοδιοίκησης – που τυγχάνει να θεωρούνται προβεβλημένοι από το ντόπιο σύστημα προβολής και δημοσιότητας ή έστω θεωρούνται επιτυχημένοι για κάποιο επίτευγμά τους κάπου και κάποτε.

Πολλοί θεωρούν πως κινούνται λίγο πιο ψηλά από τον άλλο κόσμο, επιλέγουν τους συνομιλητές τους και φυσικά επιμένουν να χρησιμοποιούν «προβεβλημένους» συνεργάτες. Όλη αυτή η λογική οδηγεί σε αδιέξοδα και πολλές φορές μπορεί να προκαλέσει πρόσθετα προβλήματα, ιδίως όταν κάποιος επιδιώκει επανεκλογή ή καθιέρωση στον πολιτικό στίβο.

Ένας πάγιος κανόνας της πολιτικής επιβάλλει στους πολιτικούς να παρουσιάζουν επιχειρήματα στο λόγο τους και πράξεις στα έργα τους.

Καταργούν τον Γιούργκεν Χάμπερμας από αμάθεια και μετατρέπουν την «Ηθική της επικοινωνίας» σε ένα ντελίριο καισαροπαπισμού που απευθύνεται στο μικρόκοσμο ενός επιτελείου, ίσως και μιας ομάδας δημοσιογράφων.

Με ακριβά πούρα, πεπαλαιωμένο ουΐσκυ, μεταξωτά μαντήλια και χρυσά μανικετόκουμπα δεν γίνεται πολιτική.

Ο πολιτικός κρίνεται από την επαφή του με τα κοινωνικά σύνολα στα οποία απευθύνεται κι από τα οποία διεκδικεί αφ’ ενός την εμπιστοσύνη και αφ’ ετέρου την ψήφο τους. Για να γίνουν αυτά πρέπει να υπάρχει εξ αρχής συγκεκριμένη στρατηγική με τρία ή τέσσερα θέματα ατζέντας, η προώθηση των οποίων θα πρέπει να κορυφωθεί στον τρίτο χρόνο μιας θητείας. Κι αυτά δεν πρέπει να γίνουν με συγκεντρωτική διάθεση.

Ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή συστηματικούς θεωρητικούς της πολιτικής, ο Φιλίπ Πετί, έχει περιγράψει το στίγμα της σωστής διακυβέρνησης ήδη από τη δεκαετία του ’70, όταν συνέγραψε μαζί με τον καθηγητή της Οξφόρδης Στήβεν Λιούκ και ομάδα πολιτικών επιστημόνων το έργο «Καλή Κυβέρνηση» (σ.σ. “The Good Government” στο πρωτότυπο).

Ο κ. Πετί υποστηρίζει την ομαδικότητα στην πολιτική και στην αξιολόγηση προσώπων που χαρακτηρίζονται από αποτελεσματικότητα, έστω κι αν τολμούν να χρεώσουν βραχυπρόθεσμα με πολιτικό κόστος μια ολόκληρη ομάδα.

Ακόμα κι όταν βρίσκεται κανείς λίγο πριν από τις εκλογές, χωρίς να σκέφτεται τι έχει να αντιμετωπίσει, ίσως ακόμα και σε εκείνη την ύστατη ώρα πρέπει να ακολουθήσει τις οδηγίες των αποδεδειγμένα πιο εργατικών ανθρώπων του επιτελείου του.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του προηγουμένου Αμερικανού Προέδρου κ. Τζωρτζ Μπους, ο οποίος ξεπέρασε τα σφάλματα και την αλαζονεία της θητείας του.

Εμπιστεύθηκε τον «εργάτη» του επιτελείου του, τον Καρλ Ρόουβ, ο οποίος μπορεί να μετήλθε ερασιτεχνικές μεθόδους πολιτικής στρατηγικής αλλά εξασφάλισε δύο νίκες για τον κ. Μπους.

Ένας Έλληνας πολιτικός, ωστόσο, δεν θα έμπαινε στη λογική αξιολόγησης αρνητικών και ουδέτερων απόψεων της κοινής γνώμης προς το πρόσωπό του αλλά θα υποδυόταν το γυμνό βασιλιά. Έτσι καταλήγουμε στην υποβάθμιση του ρόλου που μπορεί να έχει σήμερα ένας δημοσιογράφος ή ένας επικοινωνιολόγος στο πλευρό ενός πολιτικού.

Ο προβληματισμός της μάζας για την αναποτελεσματικότητα των θεσμικών μορφών της πολιτείας προκαλεί μεν πιέσεις προς τους υποψηφίους, ωστόσο δεν μπορεί να απαντήσει στο θεμελιώδες ερώτημα που προκύπτει την επομένη των εκλογών και το έχει διατυπώσει ο καθηγητής του Καίμπριτζ κ. Κουέντιν Σκίννερ. «Στο τέλος της ημέρας, επελέξαμε σωστά;» αναρωτιέται κι εμείς ασπαζόμαστε τη ρητορικότητά του ερωτήματος.

Οι γελοιογραφίες δημοσιεύθηκαν στην "Καθημερινή" (16 Σεπ. 2007, Ηλίας Μακρής) και "Ποντίκι" (19 Μαρ. 2008, Γιάννης Δερμεντζόγλου)

Χρήσιμοι σύνδεσμοι:

Για τον Γιούργκεν Χάμπερμας => http://en.wikipedia.org/wiki/J%C3%BCrgen_Habermas

Για τον Φιλίπ Πετί => http://en.wikipedia.org/wiki/Philip_Pettit

Προσωπική σελίδα του κ. Πετί => http://www.princeton.edu/~ppettit/

Για τον Στήβεν Λιουκ => http://en.wikipedia.org/wiki/Steven_Lukes

Το βιογραφικό και το έργο του Λιουκ από την ιστοσελίδα του πανεπιστήμιου Οξφόρδης => http://sociology.fas.nyu.edu/object/stevenlukes

Άρθρα Λιουκ για την άμεση δημοκρατία => http://www.opendemocracy.net/taxonomy/term/2027

Για τον Τζωρτζ Μπους => http://en.wikipedia.org/wiki/George_W._Bush

Για τον Καρλ Ρόουβ => http://en.wikipedia.org/wiki/Karl_Rove

Πανεπιστήμιο Καίμπριτζ => http://www.cam.ac.uk/

Για τον Κουέντιν Σκίννερ => http://en.wikipedia.org/wiki/Quentin_Skinner

Η πρώτη δημοσίευση του άρθρου έγινε στο ιστολόγιο "my PRecious", βλέπε σχετικά: http://akrioti.wordpress.com/2009/11/11/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8e%cf%82-%ce%bf%cf%81%ce%b8%cf%8c%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%b5%ce%b3%cf%89%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82/

Η ατζέντα Νταβούτογλου με τον Παπανδρέου

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Οδικό χάρτη και προτάσεις Παπανδρέου για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών, το Κυπριακό και την ενταξιακή πορεία της γειτονικής χώρας στην Ε.Ε. αναμένει η τουρκική πλευρά σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Σαμπάχ» που ουσιαστικώς προαναγγέλλει την ατζέντα του υπουργού Εξωτερικών κ. Ντεβλέτ Νταβούτογλου με τον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Γ.Α. Παπανδρέου, στο περιθώριο της συνδιασκέψεως του ΟΑΣΕ.

Η τουρκική πλευρά φέρεται διατεθειμένη να ανοίξει νέο κύκλο διμερών επαφών. Ωστόσο υπάρχει πλέον μια ειδοποιός διαφορά. Η αμερικανική φιλολογία περί διαπραγματεύσεων σε θέματα χαμηλής πολιτικής προφανώς μετατράπηκε σε συζήτηση σχετικώς με «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες». Το συγκεκριμένο προσδιορισμό και το στίγμα των προθέσεών του έχει δώσει ήδη ο κ. Νταβούτογλου, ο οποίος θέλει να αναδειχθεί σε ρόλο αρχιτέκτονος της νέας τουρκικής διπλωματικής πολιτικής.

Ενδιαφέρον έχουν επίσης οι επισημάνσεις της «Σαμπάχ» ότι η κυπριακή κυβέρνηση εκφράζει τη δυσφορία της διότι η σουηδική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως:

α) στηρίζει τις θέσεις της Άγκυρας, ενώ,

β) φέρεται έτοιμη να προβεί σε βελτιώσεις σκληρών διατυπώσεων για την τουρκική πλευρά στην έκθεση περί το Κυπριακό. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Νταβούτογλου περιμένει από τον κ. Παπανδρέου να τού καταθέσει «οδικό χάρτη» για τα προβλήματα που θα εξεταστούν με την παλιά γνωστή λογική της «βήμα προς βήμα» προσέγγισης.

Το θέμα είναι ότι έως τις 7 Δεκεμβρίου αναμένονται εξελίξεις στα εθνικά θέματα εν όψει της διασκέψεως των υπουργών Εξωτερικών που συγκαλείται από τον κ. Παπανδρέου. Τα αποτελέσματα των επαφών θα ανακοινωθούν στις Βρυξέλλες κατά τη σύνοδο των Ευρωπαίων υπουργών Εξωτερικών στις 10 και 11 Δεκεμβρίου.

Το σίγουρο είναι ότι για μια φορά ακόμα η Τουρκία θα επιχειρήσει να εξισωθεί με τη χώρα στην οποία εισέβαλλε απρόκλητα το 1974, την Κύπρο. Αυτό που δεν είναι σίγουρο είναι η στάση της ελληνικής πλευράς, η οποία θα πρέπει να έχει στοιχεία αυστηρών προειδοποιήσεων και συστάσεων προς τη γείτονα, η οποία δείχνει να αναζητεί λύσεις σωτηρίας στα οικονομικά αδιέξοδά της μέσω της ενταξιακής πορείας της προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το σχετικό τουρκικό δημοσίευμα υπάρχει στο σύνδεσμο:
http://www.sabah.com.tr/Gundem/2009/12/01/papandreudan_sifir_problem_icin_yol_haritasi
--