Άρθρο τoυ Χ.Κ. Λαζαρόπουλου
Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να ανατρέπουμε κάθε πολιτική θεωρία και κάθε εφαρμοσμένο κανόνα πολιτικής επικοινωνίας. Υπάρχουν πολιτικοί – είτε είναι βουλευτές, είτε παράγοντες της αυτοδιοίκησης – που τυγχάνει να θεωρούνται προβεβλημένοι από το ντόπιο σύστημα προβολής και δημοσιότητας ή έστω θεωρούνται επιτυχημένοι για κάποιο επίτευγμά τους κάπου και κάποτε.
Πολλοί θεωρούν πως κινούνται λίγο πιο ψηλά από τον άλλο κόσμο, επιλέγουν τους συνομιλητές τους και φυσικά επιμένουν να χρησιμοποιούν «προβεβλημένους» συνεργάτες. Όλη αυτή η λογική οδηγεί σε αδιέξοδα και πολλές φορές μπορεί να προκαλέσει πρόσθετα προβλήματα, ιδίως όταν κάποιος επιδιώκει επανεκλογή ή καθιέρωση στον 
πολιτικό στίβο.
Ένας πάγιος κανόνας της πολιτικής επιβάλλει στους πολιτικούς να παρουσιάζουν επιχειρήματα στο λόγο τους και πράξεις στα έργα τους.
Καταργούν τον Γιούργκεν Χάμπερμας από αμάθεια και μετατρέπουν την «Ηθική της επικοινωνίας» σε ένα ντελίριο καισαροπαπισμού που απευθύνεται στο μικρόκοσμο ενός επιτελείου, ίσως και μιας ομάδας δημοσιογράφων.
Με ακριβά πούρα, πεπαλαιωμένο ουΐσκυ, μεταξωτά μαντήλια και χρυσά μανικετόκουμπα δεν γίνεται πολιτική.
Ο πολιτικός κρίνεται από την επαφή του με τα κοινωνικά σύνολα στα οποία απευθύνεται κι από τα οποία διεκδικεί αφ’ ενός την εμπιστοσύνη και αφ’ ετέρου την ψήφο τους. Για να γίνουν αυτά πρέπει να υπάρχει εξ αρχής συγκεκριμένη στρατηγική με τρία ή τέσσερα θέματα ατζέντας, η προώθηση των οποίων θα πρέπει να κορυφωθεί στον τρίτο χρόνο μιας θητείας. Κι αυτά δεν πρέπει να γίνουν με συγκεντρωτική διάθεση.
Ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή συστηματικούς θεωρητικούς της πολιτικής, ο Φιλίπ Πετί, έχει περιγράψει το στίγμα της σωστής διακυβέρνησης ήδη από τη δεκαετία του ’70, όταν συνέγραψε μαζί με τον καθηγητή της Οξφόρδης Στήβεν Λιούκ και ομάδα πολιτικών επιστημόνων το έργο «Καλή Κυβέρνηση» (σ.σ. “The Good Government” στο πρωτότυπο).
Ο κ. Πετί υποστηρίζει την ομαδικότητα στην πολιτική και στην αξιολόγηση προσώπων που χαρακτηρίζονται από αποτελεσματικότητα, έστω κι αν τολμούν να χρεώσουν βραχυπρόθεσμα με πολιτικό κόστος μια ολόκληρη ομάδα.
Ακόμα κι όταν βρίσκεται κανείς λίγο πριν από τις εκλογές, χωρίς να σκέφτεται τι έχει να αντιμετωπίσει, ίσως ακόμα και σε εκείνη την ύστατη ώρα πρέπει να ακολουθήσει τις οδηγίες των αποδεδειγμένα πιο εργατικών ανθρώπων του επιτελείου του.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του προηγουμένου Αμερικανού Προέδρου κ. Τζωρτζ Μπους, ο οποίος ξεπέρασε τα σφάλματα και την αλαζονεία της θητείας του.
Εμπιστεύθηκε τον «εργάτη» του επιτελείου του, τον Καρλ Ρόουβ, ο οποίος μπορεί να μετήλθε ερασιτεχνικές μεθόδους πολιτικής στρατηγικής αλλά εξασφάλισε δύο νίκες για τον κ. Μπους.
Ένας Έλληνας πολιτικός, ωστόσο, δεν θα έμπαινε στη λογική αξιολόγησης αρνητικών και ουδέτερων απόψεων της κοινής γνώμης προς το πρόσωπό του αλλά θα υποδυόταν το γυμνό βασιλιά. Έτσι καταλήγουμε στην υποβάθμιση του ρόλου που μπορεί να έχει σήμερα ένας δημοσιογράφος ή ένας επικοινωνιολόγος στο πλευρό ενός πολιτικού.
Ο προβληματισμός της μάζας για την αναποτελεσματικότητα των θεσμικών μορφών της πολιτείας προκαλεί μεν πιέσεις προς τους υποψηφίους, ωστόσο δεν μπορεί να απαντήσει στο θεμελιώδες ερώτημα που προκύπτει την επομένη των εκλογών και το έχει διατυπώσει ο καθηγητής του Καίμπριτζ κ. Κουέντιν Σκίννερ. «Στο τέλος της ημέρας, επελέξαμε σωστά;» αναρωτιέται κι εμείς ασπαζόμαστε τη ρητορικότητά του ερωτήματος.
Οι γελοιογραφίες δημοσιεύθηκαν στην "Καθημερινή" (16 Σεπ. 2007, Ηλίας Μακρής) και "Ποντίκι" (19 Μαρ. 2008, Γιάννης Δερμεντζόγλου)
Χρήσιμοι σύνδεσμοι:
Για τον Γιούργκεν Χάμπερμας => http://en.wikipedia.org/wiki/J%C3%BCrgen_Habermas
Για τον Φιλίπ Πετί => http://en.wikipedia.org/wiki/Philip_Pettit
Προσωπική σελίδα του κ. Πετί => http://www.princeton.edu/~ppettit/
Για τον Στήβεν Λιουκ => http://en.wikipedia.org/wiki/Steven_Lukes
Το βιογραφικό και το έργο του Λιουκ από την ιστοσελίδα του πανεπιστήμιου Οξφόρδης => http://sociology.fas.nyu.edu/object/stevenlukes
Άρθρα Λιουκ για την άμεση δημοκρατία => http://www.opendemocracy.net/taxonomy/term/2027
Για τον Τζωρτζ Μπους => http://en.wikipedia.org/wiki/George_W._Bush
Για τον Καρλ Ρόουβ => http://en.wikipedia.org/wiki/Karl_Rove
Πανεπιστήμιο Καίμπριτζ => http://www.cam.ac.uk/
Για τον Κουέντιν Σκίννερ => http://en.wikipedia.org/wiki/Quentin_Skinner
Η πρώτη δημοσίευση του άρθρου έγινε στο ιστολόγιο "my PRecious", βλέπε σχετικά: http://akrioti.wordpress.com/2009/11/11/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8e%cf%82-%ce%bf%cf%81%ce%b8%cf%8c%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%b5%ce%b3%cf%89%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82/
πολιτικό στίβο. 
