Του Ευθύμιου Τσιλιόπουλου
Η Ελλάδα βίωσε πάρα πολλές φορές
τα τελευταία 3 – 4.000 χρόνια τέτοιες και χειρότερες καταστάσεις. Μια απ' τις
χειρότερες, μόλις πριν 70 τόσα χρόνια, όταν ζούσαν οι γονείς, οι ιστορίες από
παπούδες ήταν ακόμη πιο φρικιαστικές γιατί είχαν ζήσει και εκείνα και
προηγούμενα δεινά, κ.ο.κ.
Τώρα κλαιγόμαστε με τις σχετικά
μικρές μπούφλες της ζωής, οι οποίες με τα σχιζοφρενή πριόνια που υπέστησαν οι
προηγούμενοι φαντάζουν χάδια.
Και
ρωτάω, ρε καλόπαιδα, είχαν οι γονείς μας λεφτά; Ήταν τυχεροί που είχαν την ζωή
τους.
Αλλά
οι άνθρωποι που συναναστρέφεται η ελίτ του τόπου, και κάποιοι που το διαβάζετε
αυτό, ε, πως να το κάνουμε, είστε μοσχαναθρεμένοι, είναι του κύκλου της.
Και
αρχίζω απ' το προφανές και το πρώτο απογαλάκτισμα. Πόσους πολιτικούς, ή
δημοσιογράφους γνωρίζετε που έκαναν πραγματική θητεία (και μιλάμε για την ελίτ
του ελληνικού εγκληματικού τοπίου. Εγώ ελάχιστους! Άρα δεν έχουν κοιμηθεί ποτέ
για μήνες σε ένα δωμάτιο με γύφτους (σ.σ. σιγά μην πω μια επιβαλλόμενη έξωθεν
λέξη), Πομάκους, Τουρκόφωνους, κλέφτες, απατεώνες, αγράμματους, χαζούς,
ψυχοπαθείς, πρεζόνια, ομοφυλόφιλους, πρώην μισθοφόρους, όπως όλοι οι άλλοι;
Οπότε, τι ανοχές έχουν αναπτύξει αυτοί προς τη διαφορετικότητα;
Η
επίφαση του να επιδεικνύεται η ανεκτικότητα είναι η ανάγκη ενός ανθρώπου να
κρύψει την δυσανεξία του. Λέω τώρα. Εγώ έχω φάι ψωμί κι' αλάτι με κάθε λόγής
και κάθε φυλής, θα’πρεπε να πω κάτι; Δεν είναι αυτονόητο ότι μόνο αν κάτι δεν
μ' αρέσει θα το δηλώσω. Δηλώνω ότι αναγκαστικά είμαι ρατσιστής. Άνθρωπος είμαι.
Τις
προσωπικές μου μισαλλοδοξίες τις έχω. Αλλοίμονο σε εσάς που νομίζετε ότι
κάποιοι δεν είναι. Εκτός ότι είμαι σχετικά μισάνθρωπος, έχω και ένα κάρο
προκαταλήψεις, κάποιες εντελώς χαζές.
Μισώ
τους χίπστερ, π.χ.
Θεωρώ όποιον δεν μπορεί να κάνει απλές μηχανικές δουλειές
φλούφλη.
Θεωρώ όποιον δεν καταλαβαίνει μαθηματικά αγράμματο. Δεν τελείωνουν.
Και προφανώς όποιος δεν στρατεύτηκε μάλλον είναι ανίκανος να επιβιώσει. Αυτά
δεν είναι λογικά πράγματα. Είναι ιδιοσυγκρασιακά.
Τώρα,
βλέπω όλους να κόπτονται για το πόσο ανεκτικοί είναι. Ποιοι ρε παιδιά; Εσείς;
Σας καταλαβαίνω. Είναι το ανέκδοτο με το πατέρα και τον γυιό που του λέει ότι
είναι γκέι. Το λέει το παιδί και ο πατέρας τον ρωτάει, αν κάνει διακοπές στη
Μύκονο, αν συμμετέχει σε τηλεοπτικά δρώμενα, αν φοράει Γκούτσι, αν έχει
μερσεντές, και βέβαια το παιδί λέει όχι. Ο Μπαμπάς του λέει, δεν είσαι γκέι,
παλιόπουστας είσαι (για να το δούμε στις πραγματικά ταξικές του διαστάσεις).
Κατ’ αναλογία ανέχεστε την παρέα του Αλβανού πρωθυπουργού αλλά δεν πάτε για
φαγητό στο σπίτι του Αλβανού εργάτη. Θα’ χατε γκόμενα ουκρανή τοπ μόντελ, αλλά
όχι ουκρανή καθαρίστρια.
Καλοί άνθρωποι οι μαύροι μικροέμποροι, αλλά πόσους
γνωρίζετε στην λαϊκή είκοσι χρόνια; Και ποτέ δεν φαγάτε στα μαγαζιά των
Αιγυπτίων στην Σοφοκλέους, γιατί η περιοχή είναι «υποβαθμισμένη»; Γιατί την
θεωρείτε έτσι; Μήπως γιατί δεν θεωρείτε τα μαγαζιά καθαρά; Για πείτε;
Καθαρότατα είναι!
Ο
Βαλλιανάτος, οκ, να τον κάνουμε παρέα, είναι και σελέμπριτι, και αεροφιλήματα
(μη τυχόν, δεν ξέρεις ποτέ), και φώτο-οπορτούνιτι. Ο Γιώργης, όμως είναι μια
ξεφωνημένη απ' το Πέραμα, κακόγουστος και χυδαίος, κι' ας ήταν πολυβολητής στην
2η Μοίρα Αλεξιπτωτιστων.
Θα
κάνουμε και φιλανθρωπίες για τα παιδάκια με νοητική στέρηση, όχι ποτέ ότι
γνωρίσαμε κανένα ή Θεός φυλάξοι αναγκαστήκαμε να φροντίσουμε κανένα.
Και
λέτε για ανεκτικότητα αλλά δεν ανέχεστε τα σπλάχνα που σας γέννησαν και τα
βυζιά που σας βύζαξαν. Για την πλειονότητα όλων αυτών που ζουν εδώ σ’ αυτό το
κομμάτι γης που ζείτε και σεις δεν έχετε την παραμικρή ανεκτικότητα.
Γιατί για
να δείξετε πόσο καλοί είστε πρέπει να κατακρίνετε πρώτα την δική σας ταυτότητα.
Οπότε κόντρα σε κάθε λογική, αλλά και συμφέρον, ατομικό, ή συλλογικό, φτύνετε
τα γεννοφάσκια σας. Πράγμα που αξιοπρεπείς άνθρωποι δεν κάνουν.
Δεν
είναι ανάγκη να διαδηλώνουμε την ανεκτικότητα. Είτε υπάρχει, είτε δεν υπάρχει.
Αν φοβόσαστε μια δράκα τραμπούκους απ' εδώ 'η απ' εκεί, τόσο ώστε να νοιώθετε
να απειλείστε, αυτή είναι η λάθος αντίδραση. Στο κάτω-κάτω όταν εξεγείρονται οι
τάξεις που μπορούν, υπ' οποιονδήποτε ιδεοληπτικό μανδύα, εναντίον σας
εξεγείρονται, ασχέτως αν τα άκρα συγκρούονται και σεις λουφάρετε, και πάλι, με
τον έναν ή άλλον τρόπο.
Ιντελεγκέντσια
να σου πετύχει.