 |
| Κι όπως λέει ο λαός, "τρεις τον κλαίγανε", τον εκσυγχρονισμό των εντυπωσιασμών... |
Από τον Χάρη Παυλίδη
Και ξαφνικά, όπως συνηθίζεται
κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, ξέσπασε ένα κύμα οργής κατά των φόρων.
«Μπροστάρηδες», ως είθισται, οι διαχρονικά «ευαίσθητοι» υπερασπιστές του
εισοδήματος των φορολογουμένων.
Οι «φιλεύσπλαχνοι» σοσιαλιστές μεταμορφώνονται
σε φιλελεύθερους, διαιωνίζοντας με αυτό τον τρόπο την ιδεολογική σύγχυση που
επικρατεί στην ελληνική κοινωνία. Η περίπτωση των ελλήνων αριστερών είναι
ιδιάζουσα. Θυμούνται να είναι κατά των φόρων όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση.
Όταν όμως βρέθηκαν στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ οι φόροι έκαναν παρέλαση.
Όπως έκαναν παρέλαση όταν το
«ΠΑΣΟΚ ήταν στη κυβέρνηση και ο λαός στην εξουσία» και όταν ο εκσυγχρονιστικός
προϋπολογισμός του 2003 προέβλεπε έλλειμμα 0,9% του ΑΕΠ και τελικά
«κληρονομούσε» στον Καραμανλή έλλειμμα 5,4%.
Να θυμίσουμε λοιπόν σε όλους
αυτούς, που σήμερα ξιφουλκούν κατά των υπερβολικών φόρων (δικαίως), πως έχουν
χάσει μερικά επεισόδια. Εντελώς συμπτωματικά, εκείνα στα οποία κυβερνούσαν
στηριζόμενοι από την Αριστερά(που έκανε τα στραβά μάτια). Επί παραδείγματι, την
τετραετία ’81- ’85 επί Ανδρέα, κρατικοποιήθηκαν εκατοντάδες επιχειρήσεις με
χρήματα των φορολογουμένων.
Κρατικοποιήθηκαν, με τις ευλογίες της Αριστεράς, τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η ΑΓΕΤ, η ΠΥΡΚΑΛ, η
ΛΑΡΚΟ, η Ελληνική Χαλυβουργία, η ΕΣΣΟ κλπ. Σήμερα κανένας από αυτούς που
εξαπολύουν μύδρους κατά της υπερβολικής φορολογίας, δεν… θυμάται πόσους φόρους
πλήρωσαν οι Έλληνες για να καλυφθούν τα ελλείμματα των κρατικοποιημένων επιχειρήσεων.
Κι αυτό γιατί μόνο τη διετία
’85-’87 ο εξωτερικός δανεισμός έφθασε το 18,4 δισ σε δολάρια. Όλοι, ακόμα και
ορισμένοι εντός της Νέας Δημοκρατίας, κατηγορούν τη κυβέρνηση για
«φοροεπιδρομή». Ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος -πόσο μάλλον
ο πρωθυπουργός- μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα.
Κυρίως γιατί η Νέα
Δημοκρατία, η οποία ιδεολογικά και πολιτικά είναι κατά των φόρων και του
μεγάλου κράτους που τους προκαλεί, υποχρεώνεται να συγκρουσθεί με τη κοινωνική
της βάση αναλαμβάνοντας το πολιτικό κόστος.
Τι γινόταν, όμως, όταν οι
σοσιαλιστές ήταν στην εξουσία; Την πρώτη χρονιά της πρωθυπουργίας Σημίτη- το
’96- μόνο οι έμμεσοι φόροι αυξήθηκαν κατά 12,1%. Τα χρόνια που ακολούθησαν οι
έμμεσοι φόροι έφθασαν, από τα 11,254 εκατομμύρια ευρώ που ήταν το ’95, στα
31,042 εκατομμύρια ευρώ το 2010.
Συνολικά η… εκσυγχρονιστική κυβέρνηση Σημίτη επέβαλλε 97 νέους φόρους.
Αυτά σήμερα θέλουν να ξεχάσουμε. Δεν θέλουν να θυμόμαστε ότι οι άμεσοι φόροι το
’81 αντιστοιχούσαν στο 5% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 11,2%. Δεν
θέλουν να θυμόμαστε ότι το ’95 το 66% των φόρων ήταν έμμεσοι και το 2003 ήταν
59,4%.
Θέλουν όλα αυτά να ξεχασθούν- όπως και πολλά άλλα- προκειμένου να φαίνονται
ο Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία αποκλειστικά υπεύθυνοι του σημερινού δράματος.
Πηγή: Εφημερίδα "Δημοκρατία"
