Ο βουλευτής Μιχ. Ταμήλος και το ξεχασμένο δοκίμιο του Γ. Λεμπέση

Πώς οι ενέργειες και οι δηλώσεις ενός βουλευτή επιβάλλουν τη μελέτη ενός κοινωνιολογικού δοκιμίου που γράφτηκε πριν από επτά δεκαετίες

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Τον περασμένο Απρίλιο στελέχη της «Νέας Δημοκρατίας» υποστήριζαν ότι το κενό που προκάλεσαν οι παραιτήσεις των κυρίων Νίκου Λέγκα και Σωτήρη Χατζηγάκη στο νομό Τρικάλων θα κάλυπτε ο κ. Μιχάλης Ταμήλος. Τον παρουσίαζαν ως τον κορυφαίο τεχνοκράτη, επειδή είναι πολιτικός μηχανικός.

Κάποιοι τον παρουσίασαν στον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά ως τον αξιόπιστο νέο πολιτικό, ο οποίος πήρε «μεταγραφή» στο πολιτικό προσκήνιο χάρη στη θητεία του ως πρώτος πολίτης του δήμου Τρικκαίων. Το πολιτικό ταλέντο του ανδρός φυσικά δεν κρίνεται από τι λένε κάποιοι που ζουν σε ένα κομματικό μικρόκοσμο αλλά από τους λόγους και τα έργα του.

Όπως αποκάλυψε ο «Βηματοδότης», ο κ. Μιχάλης Ταμήλος περιφέρεται στη Βουλή παρουσιάζοντας σχέδιο νέου τρόπου καταβολής της βουλευτικής αποζημιώσεως. Ισχυρίζεται ότι οι βουλευτές δεν πρέπει να λαμβάνουν μηνιαίο μισθό αλλά ημερήσια αποζημίωση ύψους 240 ευρώ. Προβάλλει μάλιστα αυτό το επιχείρημα για να πηγαίνουν οι βουλευτές στις διαδικασίες της Βουλής.

Λίγο καιρό πριν ο κ. Ταμήλος είχε υποστηρίξει ότι δεν θέλει να παρακολουθεί τις εργασίες στις κοινοβουλευτικές επιτροπές αν δεν πληρώνεται.Κι όταν ξέσπασε θόρυβος πήγε να παρατηρήσει τους δημοσιογράφους χρησιμοποιώντας τον πολιτικό λόγο που γνωρίζει καλύτερα κι εκφράζει την αντίληψη των ψηφοφόρων του.

«Εσείς οι δημοσιογράφοι αντί να μας κατηγορήσετε εμάς τους βουλευτές που πήγαμε και ψηφίσαμε αυτά τα μέτρα, μάς κατηγορείτε που ξύνουμε τα @ρχίδι@ μας», είπε με τη ντοπιολαλιά της ιδιαίτερης πατρίδας του. Δήλωνε μάλιστα αμετανόητος και αναζητούσε τους «χαφιέδες» που σχολίασαν τη συμπεριφορά του.

Ποιότητα των πολιτικών …

Προσοχή στις ορμές!

Όλοι οι βαρύμαγκες σ’ αυτήν την κοινοβουλευτική περίοδο εκλέχθηκαν για να ψηφίσουν Μνημόνια και να εκχωρήσουν με ελαφρά την καρδία κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, έχοντας το θράσος να λένε πως σώζουν τη χώρα. Οι περισσότεροι από τους παλιούς κοινοβουλευτικούς συντάκτες συμφωνούν σε μια παραδοχή. Αν ζούσαν πολιτικοί όπως οι Αλέξανδρος Παπάγος, Σπυρίδων Μαρκεζίνης, Σοφοκλής Βενιζέλος, Ηλίας Ηλιού και Γρηγόρης Λαμπράκης ούτε για σερβιτόρους στο καφενείο της Βουλής δεν θα δέχονταν πρόσωπα με τέτοιες συμπεριφορές.

Στα ιστολόγια γράφτηκε με ίσως πιο δηκτικό ύφος ότι ο κ. Ταμήλος (και κάποιοι ακόμα) μπερδεύουν το κοινοβούλιο με στάνη. Ούτε αυτό ισχύει. Διότι υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν από τα ξημερώματα ως αργά τα μεσάνυχτα στις στάνες με αξιοπρέπεια κι έχουν τέτοια σεμνότητα κι ευπρέπεια ώστε η αρετή κάποιων που παριστάνουν τους καλλιεργημένους φαντάζει αμυδρά.

Ο βουλευτής Τρικάλων αποτελεί το γνήσιο εκφραστή μιας κοινωνικής τάξης που οδήγησε τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο:

• Δηλώνει ότι πληρώνει όταν έχει, επειδή έτσι του αρέσει.
• Απαιτεί από τους «κολλητούς» να τον φωνάζουν «Μάικ».
• Κάνει πολιτικές αναλύσεις λες και αφηγείται ανέκδοτα.
• Αγωνίζεται για πιο πολλά λεφτά και λιγότερη δουλειά.
• Τηρεί με ευλάβεια τα μαντζούνια και την κακοδαιμονία των νεοελλήνων.

Τα ρόδια και η πολιτική

Ακόμα γελούν στα πηγαδάκια της Βουλής με τα ρόδια που έφερε σε σακούλα ο κ. Ταμήλος «για να φύγει το κακό» όταν συζητήθηκε η εμπλοκή του κ. Ευάγγελου Μεϊμαράκη στην υπόθεση Καρούζου. Πήγε δύο ρόδια για γούρι στον Πρόεδρο της Βουλής κι άλλα δύο στον γραμματέα της Κ.Ο. της Ν.Δ. κ. Θανάση Μπούρα.

Πώς δεν κατέβασε και τίποτε τσιγγάνες ξεματιάστρες;

Και σας ρωτώ: Είναι δυνατόν να μας πάρει κάποιος Ευρωπαίος στα σοβαρά σε τέτοιους εκπροσώπους σε ύψιστους θεσμούς της Πολιτείας;

Μια βόλτα και μια συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ευρωβουλευτές, όπως ο Αυστριακός κ. Όθμαρ Κάρας, ο Λουξεμβούργιος κ. Φράνκ Έγκελ ή οι δικοί μας κ.κ. Μαριέττα Γιαννάκου και Γεώργιος Παπαστάμκος αρκεί.

Η σύγκριση με περιπτώσεις πολιτικών, όπως ο κ. Ταμήλος, προκαλεί πολιτισμικό σοκ. Ίσως όμως και να κάνει επίκαιρο τον κοινωνιολόγο Γιώργο Λεμπέση.

Στα χρόνια της Κατοχής, ο Λεμπέσης έγραψε το δοκίμιο «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών στον σύγχρονο πολιτικό βίο».

Διαβάζοντας το πάλι, κάποιος θα μπορούσε να δικαιολογήσει πολλά για τον εκφυλισμό του πολιτικού συστήματος και για τα κριτήρια επιλογής «νέων πολιτικών».

«Οι βλάκες» του Λεμπέση

«Ενός βλακός προκειμένου μύριοι έπονται», γράφει ο Λεμπέσης και εξηγεί: «Και ο βλάκας που αναδείχθηκε με τον τρόπο αυτό θα προωθήσει μόνο πρόσωπα κατώτερά του, ώσπου μια βίαιη επέμβαση υπαγορευμένη από την ανάγκη κάποιου άλλου κοινωνικού οργανισμού ή ο φυσικός εκφυλισμός ενός τέτοιου οργανισμού από τα μέσα, επιφέρει κάποια θεμελιώδη ανατροπή ή και το τέλος του βίου του εκφυλισμένου πια οργανισμού. Έτσι π.χ. σε παρόμοια περίπτωση η κοινωνική ομάδα που ανέβηκε το 1910 ανέτρεψε την ιεραρχία των αξιών και των προσώπων και μέσα στον παλαιοκομματισμό και έκανε δυνατή την υπερφαλάγγιση των παλαιών αρχηγών του από νέους (Γούναρη, Στράτο κ.λ.π). Σαν παράδειγμα για την δεύτερη περίπτωση μπορεί να θεωρηθεί η χωρίς καμιά αντίσταση παράδοση της εξουσίας από την παλιά κοινωνική ομάδα στην αναίμακτη «επανάσταση» του 1909».

Σε άλλο σημείο του δοκιμίου του, ο Λεμπέσης σημειώνει: «Απόλυτη εσωτερική συνέπεια της πνευματικής αναπηρίας του βλάκα, είναι όχι μόνο η αγελαία του τάση, όχι μόνον η προώθηση του «πλάτη με πλάτη» με την λεγεώνα των ομοίων του, όχι μόνον η προσφυγή στα πιο φτηνά μέσα της επιτηδειότητας, στην έλλειψη αντίθετης γνώμης, στην προσφορά εύκολων και ανήθικων εκδουλεύσεων και στην κολακεία, αλλά και η συστηματική αποφυγή κάθε σύγκρουσης και κάθε μάχης.

»Κι όταν ακόμα ο βλάκας με την μορφή του επιτήδειου ή του απατεώνα αναγκαστεί να δώσει μάχη, θα την δώσει με τα ευκολότερα και συνεπώς ανηθικότερα όπλα: το ψέμα, την διαστροφή, την ραδιουργία και την συκοφαντία. Από δω βγαίνει και το ακλόνητο δόγμα: η ανηθικότητα είναι αποκλειστικό προϊόν των βλακών!».

Έτσι εξηγούνται πολλά για τον παθητικό (και δευτεροκλασάτο) χαρακτήρα πολιτικής εκπροσώπησης από κάποιους και την απροθυμία τους να δώσουν σκληρές διαπραγματευτικές μάχες ώστε να επικρατήσει ένα νέο πλαίσιο αντικειμενικών αρχών και αξιών που θα βγάλει τη χώρα από το φαύλο κύκλο της οικονομικής κρίσης και κυρίως της ηθικής κατάπτωσης.

Δείτε το κι εδώ: http://www.newsbomb.gr/opinions/story/261836/o-voyleytis-mih-tamilos-kai-to-xehasmeno-dokimio-toy-g-lempesi#ixzz2WPgTmARC

Kony: Ταινία διαμαρτυρίας στο YouTube για ένα σατράπη (VIDEO)

Tης Άννας Λ.Π.

Ένα εξαιρετικά καλοφτιαγμένο φίλμ έχει κυκλοφορήσει εδώ και ένα χρόνο περίπου στο διαδίκτυο με τίτλο Kony 2012. Σε 24 ώρες «λήγει» αυτό το βίντεο κλείνοντας έτσι μια ευγενή εκστρατεία για τα ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως τα δικαιώματα των παιδιών.  

Ο αντίκτυπος είναι τεράστιος ώστε μέσα σε ένα χρόνο συγκέντρωσε πάνω από 90 εκατ. εμφανίσεις καθώς και διασημότητες όπως ο Τζωρτζ Κλόυνεϋ (George Clooney) και ο Τζέι Ζ (Jay Z) .

Ο Τζόζεφ Κόνυ (Joseph Kony) αποτελεί τον νούμερο ένα καταζητούμενο από το Διεθνές Δικαστήριο για την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Ο Κόνυ κατηγορείται για τη στρατολόγηση ανηλίκων
με αθέμιτους και τυραννικούς τρόπους.

 

Χαρακτηρίζεται ως ένας άνθρωπος - τέρας. Θεωρείται υπεύθυνος για περισσότερες απο 30.000 απαγωγές παιδιών αγοριων με σκοπό να καταταγούν στο στρατό του, να πάρουν στα χέρια τους ένα όπλο ώστε να συμφιλιωθούν με το  θάνατο και να είναι σε «εύκολη θέση» ώστε να μπορέσουν να σκοτώσουν ακόμα κα τους ίδιους τους τους γονείς.

Ο ίδιος θεωρεί το έργο του θεάρεστο.

 

Ο στρατός του κρύβεται στη ζούγκλα και εξαπολεί επιθέσεις στους οικισμούς παίρνοντας όσα χρειάζεται. Ο Kony έχει καταδικαστεί από το Διεθνές Δικαστήριο ήδη από το 2005 αλλά παραμένει ασύλληπτος. Οι τελευταίες επιθέσεις του στη Δημοκρατία του Κογκό, έχει ξεσηκώσει εκ νέου ένα νέο κύμα δημοσιότητας ενάντια στη δράση του που σαρώνει στα κοινωνικά δίκτυα.

Τι έκανε όμως τόσα εκατομμύρια ανθρώπους να ασχολούνται με αυτόν τον τρομακτικό εγκληματία; Ο Τζέισον Ράσσελ (Jason Russel) σκηνοθέτης και ακτιβιστής της οργάνωσης  Invisible Children καθώς και εκφωνητής της 30λεπτης ταινίας που έχει ξεσηκώσει πλήθος αντιδράσεων.

Το βίντεο γυρίστηκε ένα χρόνο πριν, φορτώθηκε στο YouTube και «λήγει» στις 31 Δεκεμβριου 2012 .

Τέτοιου είδους προβλήματα αντιμετώπιζε, αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίζει η Αφρική μια ήπειρος πλούσια σε υπέδαφος αλλα και σε φτηνό εργατικό δυναμικό. Όσον αφόρα στην Ουγκάντα, ας μην ξεχνάμε ότι στο τιμόνι αυτής της δύστυχης χώρας βρέθηκε για πολλά χρόνια ο Αμίν Νταντά.

Η έκκληση ανθρώπων του πνεύματος να εξαλείψουν, οι λεγόμενες πλούσιες χώρες, το χρέος των χωρών του Τρίτου Κόσμου πολλάκις έχει πέσει στο κενό. Η φτώχεια και η πείνα που μαστίζει τη Μαύρη Ήπειρο προκαλεί φαινόμενα του τύπου Kony.

Στο χάραμα του 21ου αιώνα για εμάς, τους υποτίθεται πολιτισμένους ανθρώπους, είναι αδιανόητες τέτοιου είδους καταστάσεις όμως συμβαίνουν. Το χειρότερο είναι ότι αυτές οι καταστάσεις χειροτερεύουν μιας και η κρίση, όχι μόνο η επισιτιστική αυτή της Αφρικής, αλλά και του σύγχρονου κόσμου κατέκτησε και τις πλουσιότερες χώρες.

Έμειναν λίγες ώρες ως την αυγή του 2013, για ακόμα μια φόρα ας σκεφτούμε αυτούς τους ανθρώπους που είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε αυτο το κόσμο και κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Η ελευθερία είναι το μεγαλύτερο αγαθό που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο ας το εκτιμήσουμε εμείς που το απολαμβάνουμε αν και στην ουσία και εμείς υστερούμε σε εξωτερική ελευθερία αλλά η εσωτερική είναι υπόθεση του καθενός.

Δείτε την ταινία εδώ, όσο είναι διαθέσιμη:

 

Το μυστικό των Παπακωνσταντίνου από την εποχή της Κατοχής (VIDEO)

Γιατί ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου ακολούθησε τις πολιτικές επιλογές του θείου του Μιχάλη για τα κατοχικά δάνεια και τώρα επιχειρεί να προστατεύσει τις εξαδέλφες του, Ελένη και Μαρίνa σύμφωνα με το περιεχόμενο του βιβλίου που έγραψε 62χρονος ιστορικός και δημοσιογράφος

 

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Η εμπλοκή του κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, η γραπτή δήλωση που έστειλε από την Ολλανδία λέγοντας πως δεν θα γίνει εξιλαστήριο θύμα αυτής της ιστορίας και η διαγραφή του από το ΠΑΣΟΚ με ανακοίνωση που έφυγε προς όλα τα ΜΜΕ διαμορφώνουν νέα δεδομένα.

 

Από τη μια πλευρά το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να εμφανίσει στην κοινή γνώμη πως εισήλθε σε διαδικασία «εσωτερικής καθάρσεως» γι’ αυτό και διέγραψε τον κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου.

 

Ωστόσο για κάποιο άλλο πρόσωπο που έπαιξε σημαντικότερο ρόλο, ίσως και εν αγνοία εκείνου που δεν θέλει να παίξει το ρόλο του εξιλαστήριου θύματος, από την Ιπποκράτους δεν ακούγεται το παραμικρό. Πρόκειται για το μεγάλο στοχαστή κ. Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος εμφανίσθηκε το βράδυ της Πέμπτης περιχαρής σε πανάκριβο εστιατόριο σούσι της Κηφισιάς θαυμάζοντας ζωγραφισμένες οροφές!

 

«Εσωτερική κάθαρση» στο ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να επιτευχθεί αν κάποιοι επιβάλλουν λήθη όσον αφορά στα έργα και τις ημέρες του κ. Παπανδρέου στο θώκο του πρωθυπουργού.

 

Από την άλλη πλευρά, ο κ. Παπακωνσταντίνου επιχειρεί να πείσει την κοινή γνώμη πως έκανε ό,τι περνούσε το χέρι του να σώσει τη χώρα και ισχυρίζεται ότι δεν ήξερε τίποτε για όσα συνέβαιναν στο ανώτατο επίπεδο. Πολιτικοί παρατηρητές επισημαίνουν μάλιστα ότι η παρέμβαση του πρώην στενού συνεργάτη του κ. Παπανδρέου έγινε για να προστατευθούν οι δύο πρώτες εξαδέλφες του, στα ονόματα των οποίων φέρονται να ανήκουν δύο λογαριασμοί στην HSBC της Ελβετίας. Ο πρώτος διαθέτει 1,22 εκατ. ευρώ ενώ ο δεύτερος φαίνεται κλειστός.

 

Δικαιούχοι είναι οι θυγατέρες του πρώην υπουργού Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, κυρίες Ελένη και Μαρίνα Παπακωνσταντίνου. Όπως και να γίνει εδώ υπάρχει ένα μείζον ζήτημα, πέρα από το πολιτικό. Αναφερόμαστε στις οικογενειακές δραστηριότητες των Παπακωνσταντίνου.

 

Οι οικογενειακές δραστηριότητες

 

Στα τέλη του Μαΐου που πέρασε η κοινή γνώμη βοούσε προκειμένου να ασκηθούν πιέσεις προς την κυβέρνηση της κ. Άνγκελας Μέρκελ ώστε να εξοφληθούν τα κατοχικά δάνεια. Εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ, όλοι έδειχναν τον κ. Παπακωνσταντίνου (σ.σ. αφήνοντας και πάλι «εκτός κάδρου» τον κ. Παπανδρέου).

 

Στις 28 Μαΐου ήρθε στο φως το περιεχόμενο του βιβλίου που έχει γράψει ο κ. Δημοσθένης Κούκουνας και αποδεικνύει πώς ο υπουργός των Μνημονίων έλυσε το οικονομικό πρόβλημά του αδιαφορώντας για οποιαδήποτε διεκδίκηση από τη γερμανική πλευρά.

 

Το βιβλίο με τον τίτλο «Μια οικογένεια για όλες τις εποχές» περιγράφει τις δραστηριότητες της οικογένειας Παπακωνσταντίνου από το 1941 έως σήμερα, με σημείο αναφορά τη διαχείριση του εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Πτολεμαΐδα. Με φωτογραφίες και ντοκουμέντα, ο 62χρονος ιστορικός και δημοσιογράφος κ. Δημοσθένης Κούκουνας φωτίζει μια πτυχή που δεν γνώριζε η κοινή γνώμη.

 

Παππούς του πρώην υπουργού ήταν ο Γεώργιος Μ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος απέκτησε το 1941 από τον εγκάθετο πρωθυπουργό των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων Γεώργιο Τσολάκογλου το προνόμιο παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας στην Πτολεμαΐδα.

 

Μέλος της κατοχικής κυβέρνησης και γνωστός της οικογένειας Παπακωνσταντίνου φαίνεται πως ήταν ο Μακεδόνας πολιτικός Σωτήριος Γκοτζαμάνης. Αυτό το πρόσωπο ως υπουργός Οικονομικών του Τσολάκογλου υπέγραψε τα κατοχικά δάνεια που θα όφειλε η μεταπολεμική Γερμανία να επιστρέψει στην Ελλάδα.

 

Ο θείος Μιχάλης

 

Στο βιβλίο διατυπώνονται αιτιάσεις εναντίον του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου. Ο πρωτότοκος γιος του Γεωργίου, πατέρας των εμπλεκομένων στη λίστα Λαγκάρντ κυριών Ελένης και Μαρίνας Παπακωνσταντίνου και αδελφός του Στέργιου, πατρός του διαγραφέντος από το ΠΑΣΟΚ, κατηγορείται πως υπηρέτησε ως διερμηνέας των Γερμανών κατακτητών στην Κοζάνη.

 

Ο γεννημένος του 1919 Μιχάλης Παπακωνσταντίνου ακολούθησε πολιτική σταδιοδρομία. Από το 1961 ως το 1967 εκλεγόταν βουλευτής με την Ένωση Κέντρου. Στην κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, το 1964, ήταν υφυπουργός Εθνικής Αμύνης με υπουργό τον Πέτρο Γαρουφαλιά (γνωστό από τις ενέργειές του ως την Αποστασία και την επιβολή της δικτατορίας).

 

Το 1976 ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου εξελέγη γ.γ. της Ενώσεως Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ) έως ότου εντάχθηκε στη Νέα Δημοκρατία, το 1978. Πολλοί είναι εκείνοι που κατηγορούν τον θείο του κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου ότι σαν υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη από τις 7 Αυγούστου 1992 έως τις 13 Οκτωβρίου 1993 δεν έκανε το παραμικρό για την είσπραξη των κατοχικών δανείων. Τυχαίο; Δεν υπάρχει απάντηση αφού το 2000 απεβίωσε.

 

Στην ίδια πολιτική γραμμή

 

Ο εγγονός του επιχειρηματία που ευνοήθηκε από τον κατοχικό πρωθυπουργό Τσολάκογλου, όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο του κ. Κούκουνα, ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου δεν έπραξε το παραμικρό για να εξοφληθούν τα οφειλόμενα από τη Γερμανία.

 

Αντιθέτως έβαλε την υπογραφή του στο Μνημόνιο, συμφώνησε με το σχέδιο υπαγωγής της Ελλάδας σε μηχανισμό στήριξης υπό εποπτεία, ανέλαβε ευθύνες για τις οποίες έπρεπε να απευθυνθεί ο τότε πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου στον ελληνικό λαό και διαδραμάτισε πάλι το ρόλο του μπροστάρη, δίνοντας την εντύπωση πως υπερασπίζεται τις εξαδέλφες του.

 

Ζητούμενο, ωστόσο, εξακολουθεί να είναι η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και η υπαγωγή της χώρας στη σκιά της γερμανικής ηγεμονίας, η οποία εμφανίζεται ως δήθεν «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη»…

 

Το βιβλίο του Δημοσθένη Κούκουνα έχει πλούσιο φωτογραφικό υλικό με προσωπικότητες που σημάδεψαν την σύγχρονη ελληνική ιστορία και αποτελεί ένα χρήσιμο ανάγνωσμα πριν σπεύσουμε να δώσουμε άφεση αμαρτιών σε κάποιους που πρέπει να αναλάβουν, αρχικώς, τις πολιτικές ευθύνες τους.

 

Ο τότε πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής κατά την επίσκεψή του στην Πτολεμαΐδα το 1958, την εποχή που η ΔΕΗ εξαγόρασε το εκεί εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας που είχε αποκτήσει η οικογένεια Παπακωνσταντίνου το 1941.

Ο τότε υπουργός Συντονισμού της κυβέρνησης Παπάγου Παναγής Παπαληγούρας επισκέπτεται το 1954 την Πτολεμαΐδα. Μετά το ταξίδι αυτό, οργανώθηκε στη δυτικομακεδονική αυτή πόλη επίσκεψη γερμανικής αποστολής υπό τον περίφημο υπουργό Έρχαρτ.

Ο Γερμανός φρούραρχος Πτολεμαΐδας φον Λάνγκε, αξιωματικός των Ες Ες.

Το εργοστάσιο της ΔΕΗ σήμερα. Το προηγούμενο εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας της Πτολεμαΐδας ανήκε στην οικογένεια Παπακωνσταντίνου, σύμφωνα με το προνόμιο που είχε παραχωρήσει τον Οκτώβριο 1941 ο Τσολάκογλου.

Ο στρατηγός και κατοχικός πρωθυπουργός Γ. Τσολάκογλου το 1941.

Ο παλαιός πολιτικός Μιχάλης Παπακωνσταντίνου (1919-2000), υιός του δαιμόνιου επιχειρηματία Γεωργίου Μ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος το 1941 απέκτησε από τον Τσολάκογλου το προνόμιο παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας στην Πτολεμαΐδα. Ο ίδιος υπηρέτησε ως διερμηνέας των Γερμανών στην Κοζάνη.

Ο κατοχικός πρωθυπουργός Γεώργιος Τσολάκογλου, με την υπογραφή του οποίου παραχωρήθηκε το προνόμιο ηλεκτρικής ενέργειας στην οικογένεια Παπακωνσταντίνου το 1948.

Ο Μακεδόνας πολιτικός Σωτήριος Γκοτζαμάνης, ο οποίος ως υπουργός Οικονομικών της κατοχικής κυβέρνησης Τσολόκογλου υπέγραψε τα κατοχικά δάνεια, που θα όφειλε η μεταπολεμική Γερμανία να επιστρέψει στην Ελλάδα. Το 1954 ο Μιχ. Παπακωνσταντίνου τον είχε χαρακτηρίσει ως τη “μεγαλυτέρα ζώσα πολιτική φυσιογνωμία της Ελλάδος” και υπήρξε θερμός οπαδός και συνεργάτης του. Ως υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη όμως αδιαφόρησε για την είσπραξη των κατοχικών δανείων. Το ίδιο έκανε και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, εγγονός του επιχειρηματία που ευνοήθηκε από τον Τσολάκογλου, όταν ως υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου το 2009-11 αντί να ζητήσει την εξόφληση των κατοχικών δανείων προτίμησε να υπογράψει το μνημόνιο και την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Τρεις γενιές – τρία σκάνδαλα…

Γιώργος Παπακωνσταντίνου: Ο κύριος συντελεστής του μνημονίου, της χρεοκοπίας και της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας. Δεν έχει κανένα λόγο να ανησυχεί. Ούτως ή άλλως είναι κάτοχος μεγάλης περιουσίας που προέρχεται από μια υπογραφή του Τσολάκογλου…

Αναδημοσίευση από το "Newsbomb.gr"

Ποιοι κρύβονται πίσω από την παρακολούθηση του Ερντογάν

Ύποπτα παιγνίδια κατασκοπείας με την εμπλοκή του Τούρκου πρωθυπουργού προκαλούν ερωτηματικά για τη δράση παρακρατικών ομάδων και τη στάση της ΜΙΤ

Του Βελισσάριου Δραγάτση

Προβληματισμό προκαλεί το νέο περιστατικό παρακολούθησης του Τούρκου πρωθυπουργού κ. Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενώ και πάλι γίνεται λόγος για ανασύνταξη του πολιτικο-στρατιωτικού κατεστημένου με την εύνοια ενός προσώπου που φιλοδοξεί να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική σκηνή της Άγκυρας.

Ο λόγος για τον εμπνευστή του μυθεύματος περί «οθωμανικής κληρονομίας» σε όλες τις γραμμές των οριζόντων που συνορεύει η γειτονική χώρα αλλά και τον συγγραφέα του «Στρατηγικού βάθους», τον Αχμέτ Νταβούτογλου. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας φαίνεται να αναλαμβάνει, όπως λένε καλά πληροφορημένες πηγές, ολοένα και περισσότερες αρμοδιότητες χωρίς να δίνει και πλήρη αναφορά στον κ. Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας “Sözcü” βρέθηκε «κοριός» και στο όχημα του Τούρκου πρωθυπουργού. Λίγο καιρό πριν είχε βρεθεί παρόμοιος μηχανισμός πάνω σε άνδρα της προσωπικής φρουράς του κ. Ερντογάν που υπηρετούσε στο γραφείο της Κωνσταντινούπολης. Μόλις αποκαλύφθηκε αυτό το σκάνδαλο, αντικαταστάθηκε εν ριπή οφθαλμού ο υπεύθυνος ασφαλείας και όλοι οι φρουροί του Τούρκου πρωθυπουργού.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι εκείνο το διάστημα υπήρξαν δημοσιεύματα και σχόλια σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης που ανέφεραν διάφορες πληροφορίες που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν των ενδιαφερομένων. Για παράδειγμα, εικάζεται ότι δεν ήταν τυχαίες οι αιφνίδιες ασθένειες και μεταφορές του κ. Ερντογάν σε νοσοκομεία, όπως και η σεναριολογία για το πολιτικό μέλλον από «θεσμικά» ΜΜΕ τα οποία έχουν παραδοσιακά καλές σχέσεις με πρόσωπα του πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου.

Οι ενδείξεις περί πιθανής δηλητηριάσεως του πρώην προέδρου της Τουρκίας Τουργκούτ Οζάλ ήρθαν μάλιστα να δώσουν βάση στις υποψίες προσώπων που θα επιθυμούσαν πραγματικό εκσυγχρονισμό και εξευρωπαϊσμό στη γειτονική χώρα. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι πολλά από τα στελέχη δίπλα στον κ. Ερντογάν πιθανώς να σχεδιάζουν την πρόωρη ή την αιφνίδια αποχώρησή του από το προσκήνιο.

Υπάρχουν βεβαίως κι άλλοι που δίνουν μια διαφορετική διάσταση στην υπόθεση. Θέτουν ερωτήματα που θα απασχολήσουν.

Θέματα εθνικής ασφαλείας

Στην Τουρκία υπάρχει εμμονή σε δύο θέματα. Το πρώτο αφορά στη διαμελιστική δράση ορισμένων ομάδων και το δεύτερο στην Εθνική Ασφάλεια. Όσον αφορά στην ασφάλεια, λοιπόν, πώς είναι δυνατόν να μην έχει εγκατασταθεί συσκευή παρεμβολής «κοριών» μέσα στο πρωθυπουργικό αυτοκίνητο; Εκτός αν υπάρχουν ενδείξεις εμπλοκής ξένων υπηρεσιών, ειδικά τώρα που διακατέχει έντονη καχυποψία τις σχέσεις της Τουρκίας τόσο με τις ΗΠΑ, όσο και με το Ισραήλ. Στρατιωτικές αναλυτές επισημαίνουν μάλιστα ότι αν υπήρχε τέτοια συσκευή εντοπισμού στο πρωθυπουργικό αυτοκίνητο και δεν εντοπίσθηκε ο «κοριός», τα πράγματα είναι ακόμα πιο σοβαρά.

Σε τρίτο επίπεδο, διπλωματικοί αναλυτές ξανανοίγουν το κεφάλαιο που φέρει τον τίτλο «Κράτος Συμμορία» και αναφέρεται στην εμπλοκή πολιτικών, παρακρατικών και στελεχών της ΜΙΤ, όπως φάνηκε στην υπόθεση Σουσουρλούκ. Ποιος εγγυάται ότι όλη η ιστορία δεν αποτελεί επιχείρηση της ΜΙΤ ώστε να αποδοθούν ευθύνες σε πολιτικούς αντιπάλους του Ερντογάν, σε πρόσωπα που βρέθηκαν στο περιβάλλον του κι ενοχλούν, σε στρατηγούς αλλά και σε εκσυγχρονιστές που θέλουν την Τουρκία πιο κοντά στην Ευρώπη κι όχι παρατηρητή των ΗΠΑ για τις εξελίξεις στην περιοχή.

Χρειάζεται να πούμε ότι η δίκη για την (επίσης σκοτεινή) υπόθεση «Εργενεκόν» βρίσκεται στην κρισιμότερη στιγμή της. Πάλι στρατηγοί και ανώτατοι αξιωματικοί σε αποστρατεία κάθονται στο σκαμνί των κατηγορουμένων, απειλούμενοι με ποινές φυλάκισης όχι σε «καταστήματα» όπως αυτό στην Καλόλιμνο (Ίμραλι) όπου κρατείται ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

Το σίγουρο είναι ότι είναι όλοι οι σχολιαστές και οι πολιτικοί παρατηρητές των τουρκικών ΜΜΕ σκιαγραφούν τον κ. Αχμέτ Νταβούτογλου ως τον μόνο που μπορεί να γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει αφού θεωρείται ως ο συντονιστής της πρωθυπουργικής καμαρίλας και ο σύνδεσμος με το παλιό κατεστημένο. Κάποιοι λένε μάλιστα δεν αποκλείεται να εμφανιστεί ο κ. Νταβούτογλου ως ο εγγυητής της ενότητας στην τουρκική κοινωνία.

Νταβούτογλου και Φιντάν

Την απάντηση θα μπορούσε να δώσει ένα πρόσωπο μόνο: ο στενός συνεργάτης του κ. Ερντογάν, ο κ. Χακάν Φιντάν, ως προϊστάμενος των μυστικών υπηρεσιών. Ο κ. Φιντάν γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει με τους στρατηγούς και τους παλαιούς διπλωμάτες, οι οποίοι φαίνεται να εμπιστεύονται πολύ περισσότερο τον κ. Νταβούτογλου συγκριτικώς με τον κ. Ερντογάν.

Άλλωστε ο υπουργός Εξωτερικών της γείτονος μπορεί να εκτιμήσει πολύ περισσότερο τη λειτουργία ενός συστήματος ραδιογωνιομέτρησης DFINT-3A2 για την υποκλοπή επικοινωνιών από ελληνικές στρατιωτικές μονάδες στη Θράκη και στο Αιγαίο, παρά τη σταθερότητα στην περιοχή. Όπως άλλωστε ο κ. Νταβούτογλου είχε δείξει ενδιαφέρον σε υποθέσεις όπως οι υποκλοπές και το σχέδιο δολοφονίας που είχε στηθεί το 2008 εις βάρος του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή με την εμπλοκή ξένων μυστικών υπηρεσιών. Σε όλα υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος…

Πηγή: http://www.newsbomb.gr/apokalypseis/story/264285/poioi-kryvontai-piso-apo-tin-parakoloythisi-erntogan#ixzz2WV36kaK8

VIDEO: Το 2012 σε 60" από το Reuters

Γεγονότα σε εικόνες και φωτογραφίες που θα αφήσουν το 2012 σταχυολόγησε το πρακτορείο Reuters σε βίντεο που αναρτήθηκε σήμερα.

Οι διαδηλώσεις, τα επεισόδια, οι διαμαρτυρίες και η λαϊκή ένταση στην Ελλάδα δεν μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα από τη στιγμή μάλιστα που η παγκόσμια κοινή γνώμη είχε στραμμένη την προσοχή της στη χώρα μας.

 

Το ναυάγιο το Κόστα Κονκόρντια, οι μαινόμενες εχθροπραξίες στη Συρία, οι διαδηλώσεις στην Αίγυπτο, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου, οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των μουσουλμάνων, οι εντάσεις στην Παλαιστίνη, το σκάνδαλο Πετρέους, η απώλεια της Γουΐτνεϋ Χιούστον είναι μερικά από τα γεγονότα που θα δείτε σε 60 δευτερόλεπτα.

Παρακολουθήστε προσεκτικά το βίντεο:

 

 

2012: Ειδήσεις 12 μηνών σε 6 λεπτά και τέσσερις στιγμές (VIDEO)

Η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος του 2012 έχει αρχίσει και ήδη έχουν αρχίσει να μεταδίδονται τα πρώτα βίντεο και οι πρώτες φωτογραφικές ανασκοπήσεις με τα κυριότερα γεγονότα της χρονιάς.

 

Το απόγευμα κυκλοφόρησε στο YouTube ένα βίντεο με τίτλο «Τι μας έφερε κοντά» για να θυμίσει τις καλύτερες και τις χειρότερες στιγμές του έτους που θα θυμόμαστε.

Από το μακελειό στην επίσημη προβολή της ταινίας του Μπάτμαν «Ο σκοτεινός ιππότης επιστρέφει» ως το ναυάγιο του Costa Concordia. Από τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου ως τις επιτυχείς αποστολές στο διάστημα αλλά και τις συγκινητικές στιγμές χιλιάδων ανθρώπων που τις μοιράστηκαν μαζί μας μέσω του YouTube.

 

Δείτε το βίντεο και θυμηθείτε τις πιο σημαντικές και τις πιο συγκινητικές στιγμές του 2012:

 

 

 

Η Ελλάδα μέσα από το Reuters

 

To 2012 ήταν μια κρίσιμη χρονιά όμως και για την Ελλάδα. Η προσοχή των ΜΜΕ και της παγκόσμιας κοινής γνώμης ήταν και παραμένει στραμμένη στη χώρα μας, η οποία αγωνίζεται να ξεπεράσει τη δίνη που προκαλεί στο λαό η κρίση χρέους της ευρωζώνης.

 

Από τις 95 καλύτερες της παγκόσμιας επικαιρότητας στην ετήσια κατάταξη του Reuters, οι τέσσερις προέρχονται από την ελληνική επικαιρότητα.

 

Στην 27η θέση υπάρχει η φωτογραφία του φίλου κ. Γιάννη Μπεχράκη.

 

 

Στις 23 Μαΐου φωτογράφισε τον 30χρονο μάγειρα Μανώλη Ουρανό, στο εστιατόριο «Μαύρος Γάτος» στην περιοχή του Ψυρρή. Αν και ο κ. Ουρανός σπούδασε πολιτικός μηχανικός, η κρίση και η ανεργία τον οδήγησαν στη μαγειρική.

 

«Έβγαζα φωτογραφίες στο πλαίσιο του παγκόσμιου φωτορεπορτάζ "Jobless generation". Μέσω ενός συναδέλφου βρήκα τον Μανώλη Ουρανό. Ο Μανώλης περιπλανιόταν μέσα στη μικρή ταβέρνα φανερά νευρικός με την παρουσία μου. Κάποια στιγμή του ζήτησα να μου δείξει τον χώρο στον οποίο δούλευε και τότε μπήκε φως από το παράθυρο στη μικρή κουζίνα. Ο Μανώλης έδειχνε άνετος αλλά ταυτόχρονα και σκεπτικός. Αυτή ήταν η κατάλληλη στιγμή», αφηγείται ο Γιάννης.

 

Στη θέση 50 βρίσκεται ο γυμνός διαδηλωτής από τον παλιό φίλο και συνεργάτη, τον κ. Γιάννη Κολεσίδη.

 

 

Στην 85η θέση βρίσκεται άλλη μια φωτογραφία του κ. Γιάννη Κολεσίδη από τις διαδηλώσεις των Σωμάτων Ασφαλείας έξω από τη Βουλή στις 6 Σεπτεμβρίου.

 

 

Στη φωτό βλέπουμε έναν αστυνομικό να έχει περάσει θηλειά γύρω από το λαιμό του συμβολικά, διαδηλώνοντας κατά των μέτρων της κυβέρνησης.

 

Στην 88η θέση, βλέπουμε άλλη μια φωτό του κ. Μπεχράκη.  

Στις 18 Απριλίου απαθανάτισε υπαλλήλους της Βουλής να αντικαθιστούν την ελληνική σημαία στην κορυφή του κτιρίου με μία νέα καθώς η προηγούμενη είχε σκιστεί.

 

Χ.Κ.Λ.